________________
૫૯
સંક્ષિપ્ત વિવેચન
બાવીશે પરિષહમાંથી આ દર્શનપરિષહ સૌથી વિકટ છે કારણ સાધના તેના ઉપર જ ઊભી છે.
આ તે માત્ર ધારણ છે કે આવા બાવીશે પરિબહાના ઝંઝાવાતમાંથી પસાર થતાં આનંદઘનજી ગાઈ ઊડ્યા હોય કે,મનડું કિમ હિન બાજે હે કંથજીન
મનડુ કિમ હિન બાજે.” જિનેશ્વરદેવ સાથે હૃદયની વાતચીત કરી, હૃદયની કુટિલતા તેઓએ ખુલ્લી કરી. મન ખુલ્લું થતાં તેની નબળાઈઓ વિખેરાઈ જાય છે. આનંદઘન કહે જ સુને બાતાં,
ઓહિ મીલે તે મેરો ફેરી ટલે. આ પદ વાંચતાં એમ લાગે છે કે આનંદઘનજીએ કઈયેગ અધૂરો નથી મૂક્યો. કઈ પ્રયત્ન બાકી નથી રાખે. ડુંગરા ખેડ્યા, વાદળ સાથે વાતચીત કરી, મરતી હૂંડી, પંચાગ્નિનું તપ કર્યું, બધું જ ચકાસી, જોયું તો પણ એ પ્રશ્ન ઊભો રહ્યો કે—
“નિરંજન યાર મોહિ કૈસે મિલેંગે.'
હે સનાતન મિત્ર ! નિરંજનપ્રભુ! તું મને કેવી. રીતે મળીશ?”
