________________
ૐ
અબ માહે તારા
આપણા ચરિત્રનાયક મેાહનભાઈના હૃદયમાંતા ‘અવસર એર એર નહિ આવે' એવુ' તેા કાતરાઈ ગયું કે સુતાં—એસતાંખાતાં-પીતાં એજ રટણ થઇ ગયું.
રાત્રિની ઉંઘ વેરણુ બની ગઈ. સુતા સુતા વિચાર। ઉમટી આવ્યા. કયારે દીક્ષા લઉં! કયારે ગુરુદેવ મને પેાતાના શિષ્ય બનાવે! કુટુ બીજના અને સ્નેહીજના જરૂર જરૂર રા આપશે-મેહવશ રજા નહિ આપે તા હું છ વીગયના ત્યાગ કરીશ—પણ હવે આ સ'સારમાં રખડવુ નથી. આમ વિચારતાં વિચારતાં વૈરાગ્યની ભાવના દ્રઢ થવા લાગી. આત્મ પરિણતિ ઉન્નત થઈ તેની સાથે એક સુંદર સ્વપ્ન આવ્યું. જળહળતી ચૈાત સમી શાસનદેવીએ દર્શન દીધાં અને દ્વિવ્ય સદેશ આપ્યા. ‘કયાં સુધી ઉંઘીશ! આત્મકલ્યાણ કરવા સાથે અપ્રતિમ શક્તિના ઉપયાગ કરી શાસનહિતના કાર્યોમાં લાગી જા, લે આ આધે !” આ સ્વપ્ને વૈરાગ્યની ભાવના દ્રઢ ખની ગઈ.
૧૯
