________________
હીકારકવિદ્યાસ્તવન
૨૨૭ આ આરાધનામાં મુખ્યત્વે હી કાર વિદ્યાને એટલે કે “ નમઃ” એ મંત્રનો જાપ કરવાનું છે, તે ભાષ્યમાણ એટલે મોટેથી બોલીને નહિ, પણ ઉપાંશુ એટલે બીજે સાંભળી ન શકે એ રીતે કરવો જોઈએ.+ વળી તે નિત્ય કરવાનો છે, એટલે કે શરૂ કર્યા પછી તેને એક પણ દિવસ છોડવાનું નથી. આ જાપ જે પ્રતિદિન નિયત સમયે જ કરવામાં આવે તે વધારે લાભદાયી થાય છે. તાત્પર્ય કે આરાધકે હી કારને ઉપાંશુ જાપ નિત્યનિયમિત કરવું જોઈએ.
અહીં સ્તવનકારે વિધિના શબ્દ મૂક્યો છે, તે અતિ મહત્ત્વ છે. તેને અર્થ એ છે કે આરાધકે હીરકારની આરાધના વિધિપુરસ્સર કરવાની છે, પણ ગમે તેમ કરવાની નથી. વધારે સ્પષ્ટ કહીએ તો એ આરાધના– નિમિત્તે પૂજા, જપ, ધ્યાન આદિ જે જે ક્રિયાઓ કરવામાં આવે તે વિધિપૂર્વક કરવી જોઈએ. તેમાં જરાપણ અવિધિ ચાલી શકે નહિ.
કેટલાક કહે છે કે “ન કરવા કરતાં અવિધિએ કરેલું સારું.' પણ એ વસ્તુ બરાબર નથી. જે કાર્ય વિધિઓ થાય છે, તે બરાબર થાય છે અને તેનું પરિણામ ધાયું" આવે છે, જ્યારે અવિધિએ કરેલું કાર્ય નષ્ટ થાય છે અને તે માટે સેવેલે શ્રમ તથા અપાયેલ ભેગ નિષ્ફળ જાય છે. રસોઈ ગમે તેમ કરવા માંડે તો થાય છે ખરી? + “વસુતુ રશ્રીમાળો અંત:સંગq.”
