________________
૧૨૨
હી કારકલ્પતરુ
કલ્પકારે આ ગાથામાં બહુ સ્પષ્ટ શબ્દોમાં કર્યાં છે. પ્રથમ તા એ પ્રતિષ્ઠા શુકલપક્ષમાં કરવી, પણ કૃષ્ણપક્ષમાં કરવી નહિ. વળી શુક્લપક્ષમાં પણ પૂર્ણતિથિ એટલે પાંચમ, દશમ કે પૂર્ણિમાને પસંદગી આપવી. આ ત્રણ તિથિઓમાં જે દિવસે ચંદ્રબળ પહેાંચતું હોય, તે દિવસને પટ્ટની પ્રતિષ્ઠા માટે નક્કી કરવા. જો પેાતાને ચંદ્રબળ જોતાં આવડતુ હાય તેા ઠીક છે, નિહુ તા કાઈ યાતિષી પાસે તેના નિણૅય કરાવવા.
પ્રતિષ્ઠાના દિવસે પટ્ટને સિંહાસન કે લાકડાના ઊચા માજોઠ પર પધરાવવા જોઈ એ અને તેની સામે પાટલા પર નેવેદ્ય, પોંચામૃત, સર્વ પ્રકારના પકવાન્ન, વિવિધ જાતિનાં પુષ્પા, વિવિધ જાતિનાં ફળો, વિવિધ જાતિનાં કરિયાણાં (એટલે બદામ, સેાપારી, માલકાંગણી વગેરે), વિવિધ પ્રકારનાં વસ્ત્રા, સેાનાનુ` આભરણ કે સાનુ, રત્નનું આભરણ કે રત્ન તથા રૂપાનું આભરણ કે રૂપું, તેમજ કપૂર, કેશર, કસ્તૂરી, અષ્ટગંધ વગેરે સુગંધી પદાર્થા મૂકવા જો એ; અને હું મંત્રરાજ ! અમારી આ પૂજા સ્વીકારી લેજો ' એવી વિનંતિ કરવી જોઈએ તથા તે અંગે શુભ ભાવનાઓ ભાવવી જોઈએ.
6
જો આ વખતે ભાવનેા ઉલ્લાસ ન હેાય, તા પ્રતિષ્ઠાની એ ક્રિયા યથાČસ્વરૂપે થતી નથી. કહ્યું છે કે
