________________
સર
જમતશાહ
ચશે તા એને ઉકરડે ફેંકી દેવાની મજૂરીયે માથે પડશે ! પણ ના શેઠ, કાન પકડું, ગજબની છાતી તમારી ! આવી છાતી મે" તેા કેાઈની ભાળી નથી ! સાદાગર તા મેં મુલક મુલકના જોયા, પણ એમાંથી કેાઈ તમારાં ખાસડાં ઉપાડવાનેય લાયક નહિ, હા ! '
"
· કેમ આવડુ' બધું ? '
'
'અરે, તમે એ વરસ સુધી પકડી રાખ્યું, તે આજ તા એને એક એક કણ્ સાનાના થઈ ગયા છે. મારા શેઠ ! બસ, હવે ખાણા ખાલા, વખારા ઉઘાડી નાંખા તે મને પાઠ ભરવાની રજા આપેા, એટલી જ વાર. તમારી સાત ભવની તે શું, બહેાંતેર પેઢીની ભાવા ભાંગશે; ને મારા જેવાનીય છેવટે આ ભવની તે। ભાંગશે જ ! હવે હું હંકારવા માંડું મારી વણુઝાર ને તસે માંડેા કાંટા ને એક મૂડા ધાનની સામે માંડા એક મૂડા સામું જોખવા ! શેઠ, જોજો તે ખરા, તમારી હવેલીયું નકરી સેનાની બની જશે !'
‘લાખા ! તું આવ્યા. એ ભલું કર્યું. હવે ખીજા વણઝારાએનેય મેલાવ !
"
· અરે શેઠ, ગાંડા થયા કાંઈ ! વાણિયાને તે વળી વેપારની રીત વણઝારે શીખવતા હશે ? હજી વરસ આખું કાપવાનું છે. જરા ખેચી રાખા, ખેચી રાખા, કમાવાની મેાસમ હજી હુવે જ આવે છે— તમારે ને મારે—મારે એમાં ખીજા ભાગીદાર નથી જોઈતાઃ ભાગિયે એ તેા અભાગિયા, કહેવાય ! ’
‘ લાખા, પણ મારે તા એક નહિ, પણ અનેક વણઝારા વહેતી કરવી છે, એનું કેમ ? '
- પણ એનું કાંઈ કારણ, શે ? શું, આ અકાળ મહિના માસમાં ઊતરી જશે, એમ માને છે તમે ?'
‘ના. પશુ લાખા, મેં આ જીવનમાં પહેલા પગ માંડ્યો હતો ત્યારે જ મે મારી સ્ત્રીને વચન આપ્યું છે જેને કાંય કશાય આશરે નહિ હાય એને જગડૂ આશા આપશે. એટલે તેા ભગવાન
:
