________________
પિરોટન
૧૬૩
ના. આમાંથી ક્યાંક કહેતાં ક્યાંય જવાને કઈ કરતાં કોઈ મારગ ન હતું. પણ ત્યારે આ વાણિયાને છોકરે તે કહે છે કે હું તમને મારગ બતાવું !....અને ચાવડો એકદમ પાછો ફર્યો અને બોલ્યઃ તારી શરતે કબૂલ ! મારગ બતાવ. '
મારી શરતે તમને બરાબર યાદ તે છે ને ? એક વહાણ, વહાણમાં ખોરાક-પાણી, વહાણ જોગ ખારવા, એક હજાર સોનૈયા...” જગડૂએ સાફ સાફ વાત કરી.
“હા..હા..કબૂલ. પણ હવે ઝટ મારગ બતાવ!”
જગડૂએ કહ્યું: “એમ નહિ મારા ભાઈ! તમે ઘણું ઝનૂની માણસ છે, અને બહુ ટૂંકી યાદગીરીવાળા છે. તમારા સાથીઓની સામે તમે આ શરતે પાળવાના આશાપુરાના સેગન લે, પછી તમને મારગ બતાવું. અરે ચાવડા ! તમને ક્યાં ખખર નથી?—વાણિયા વગર તે રાજા રાવણનું રાજ ગયું રાજ !”
