________________
જગતશાહ
એને જીવતે જે છે તે તમે બધા ગઢથી એક જોજન છે. જઈને પડાવ નાંખે. બાકીની વાત અમે ચાવડા સાથે સમજી લેશું!”
પછી ચાવડા સંધાર સામે જોઈને રાયલ જામે પૂછયું : “તારે. કાંઈ કહાવવું હોય તે તારેય સંદેશે ભેગાભેગો કહી દેવરાવીએ.”
ચાવડે હસ્યો: “મારો સંદેશે? મારો સંદેશો જે કહાવી શકાય જાડેજા જામ તમારાથી, તે કહેવરાવજે કે ચાવડા સંઘારનું જે થવાનું હોય તે થાય; એની કઈ પરવા ના કરશે, પણ આ ગઢની એક કાંકરીયે ઊભી રહેવા ના દેશો !”
જામ રાયલના ચહેરા ઉપર ભયંકર રેખાઓ ઊપસી આવી. એમની આંખમાંથી પ્રગટત આગના શેળ જેવો ઉગ્ર આવેશ જાણે જેનારને દઝાડી રહ્યું.
અમે તે જાડેજા, સમજો, સંધાર ? કાળા નાગની સાથે રમનારા ને કાળા નાગને રમાડનારા. તારે આ સંદેશ પણ અમે અક્ષરેઅક્ષર કહાવીશું ! કામદાર, બેલા ઝાંપડાને !”
ભૂમિ ઝાંપડાને બેલાવવાને ગયો.
બાદલજી! લઈ જાઓઆ ચાવડાને. ગઢ ઉપર શૂળી ઉભી કરે. ને સંઘાર કટક જે ગઢ તરફ એક પગલું પણ આગળ માંડે ને તે ચાવડાને શૂળીએ ચડાવી દેજે !'
જી, બાવા !'
અને આપણા કટકને તૈયાર કરીને ગઢના દરવાજા આગળ એકઠું કરે. સંદેશાને શો જવાબ આવે છે એ જોઈએ. પછી સંધારનું પાણું માપી લેશું.'
પાણી એમ ન મપાય, રાયલ જામ! તમે તે મેડ મુનાઈના વંશજ. એટલે મરદનાં પાણી કેમ મપાય એની તમને તે ખબર
