________________
સ. ૧૯૮૦ થી ૧૯૮૫ ]
જ
શ્રીસ'ધ પણ તેમને માટે ભારે ગૌરવ અનુભવી રહ્યો હતા. તેણે આગ્રહથી મુનિશ્રીનું વ્યાખ્યાન કરાવ્યું ત્યારે શાંતરસ પેાતાની સવ સેના સાથે શ્રોતાઓના અંતરપટ પર ઉતરી પચો અને દીકાલ સુધી ન ભૂંસાય તેવી સ્મૃતિ મૂકતા ગયા. પરિણામે સહુનાં શિર લાંખા સમય ડાલતાં રહ્યાં અને જિહવાઓને શ્લાઘા સિવાય બીજી ક'ઈ ખેલવાનુ મળ્યું નહિ.
કુટુંબીઓના આગ્રહથી ગુરુ દેવાએ અહી' સાત દિવસની સ્થિરતા કરી હતી, તે સાતે ઈતિ-ભીતિઓનું નિવારણ કરવામાં સમર્થ બની હતી.
૧૫ – સ. ૧૯૮૦ થી ૧૯૮૫
-
પૂજય ગુરુદેવા સાથે ડભાઈથી વિહાર કરી આપણા સુનિશ્રીએ છાણીમાં બિરાજમાન પૂજયપાદ સદ્ધ રક્ષક આચાર્ય ભગવંત શ્રી વિજયકમલસૂરીશ્વરજી મહારાજની સેવાના લાભ લીધેા હતા. બાદ રાજનગરને પાવન કર્યું હતું. ત્રીજું ચાતુર્માસ : રાજનગર
રાજનગર પધાર્યાં પછી પૂ. ૫. મ. શ્રીદ્યાનવિજયજી
. ગણિવર પાછા છાણી પધાર્યાં હતા અને પૂજયપાદ
.
આચાર્ય ભગવંત શ્રી વિજયકમલસૂરીશ્વરજી મહારાજની
સેવામાં ઉપસ્થિત થયા હતા. સ. ૧૯૮૦ નું ચાતુર્માસ
