________________
૨૯
પરમાર્થપ્રતિ 1.
- સં. ૧૯૭૭ માં ડાઈની આત્માનંદ જૈન પાઠશાળાના વિદ્યાર્થીઓનું શિક્ષણ અસ્તવ્યસ્ત થઈ ગયું હતું અને તેથી ઘણા ધર્મરસિકેને દુઃખ થતું હતું, પણ કઈ આગળ આવી એ કામને વ્યવસ્થિત કરવાની હામ ભીડતું નહિ. તે વખતે ખુશાલચંદભાઈએ આગળ આવી હામ ભીડી જન શ્રેયસ્કરમંડળની સ્થાપના કરી અને તેના ઉપક્રમે પાઠશાળામાં ધાર્મિક અભ્યાસના વર્ગો પાડી પોતે મુખ્ય અધ્યાપક તરીકેની સેવા અર્પણ કરી. આથી સંસ્થામાં જાગૃતિ આવી અને તેનું કાર્ય પૂર્વવત્ ચાલુ થઈ ગયું. આ પ્રવૃત્તિમાં આપણે ખુશાલચંદભાઈની ધર્મધગશ અને. કર્તવ્યપરાયણતાનાં સ્પષ્ટ દર્શન કરી શકીએ છીએ.
ચારિત્ર માટે નિયમ : આ વખતે ખુશાલચંદનાં દિલમાં જિનેની ધાર્મિક પરિસ્થિતિ અંગે કંઈ કંઈ મને મંથને થતાં હતાં, એ તેમણે અમદાવાદથી પ્રકટ થતા વીરશાસન નામના શાસનરસિક પત્રમાં લેખરૂપે રજૂ કરવા માંડ્યાં અને તેણે ધર્મપ્રેમી વર્ગનું સારું એવું ધ્યાન ખેંચ્યું. ત્યાર પછી તેમની કલમ ધાર્મિક વિષમાં ઓછીવત્તી ચાલતી જ
રહી છે.
જ આ સાલનું એટલે સં. ૧૯૭૭નું ચાતુર્માસ પૂ. પં. શ્રી દાનવિજયજી ગણિવર, પૂ. શ્રી પ્રેમવિજયજી ગણિવર તથા પૂ. મુનિ શ્રી રામવિજયજી આદિ પીંડવાડા રહ્યા હતા. તેમની પાસે વિશેષ શાઆભ્યાસ કરવા માટે ખુશાલ
