________________
૧૯૮
[જીવનપરિચય
હું ખૂબ જતા અને તે
આવી કે
કયારે એ
_
ર
આ પ્રવચનમાં સુદેવ કેને કહેવાય? તીર્થંકર પરમાત્માની શી વિશેષતા છે? તેમને આપણા બધા પર કે મહાન ઉપકાર છે? તેમનાં પાંચ કકાણકેનું રહસ્ય શું છે? અંજનશલાકાદિ વિધિ કેવી ઉચ્ચ કેટિની છે? અને આપણું તે અંગે શું કર્તવ્ય છે? વગેરે વિષયે તેઓશ્રી પિતાની લાક્ષણિક શિલિથી સચોટ સમજાવતા અને તેથી લેઓને એ બાબતને ઉત્સાહ પૂબ જાગૃત થતે. પછી તે એવી સ્થિતિ આવી કે ક્યારે પ્રતિષ્ઠાને દિવસ આવે અને ક્યારે અમારાં તન-મન-ધનને સફળ કરીએ? તેની જ સહજ ઘડીઓ ગણવા લાગ્યા. આ ઉત્સાહને પડઘો ઉછામણીઓના પ્રસંગમાં આબાદ પડ્યો હતો.
અંગરચનાદિ અરુણ સોસાયટીમાં બંગલાઓ થોડા જ હતા, છતાં ઉત્સવને રંગ અજબ હતા. પ્રતિદિન અંગરચના, પૂજા, પ્રભાવના, સાધર્મિક વાત્સલ્ય વગેરેને લાભ સારો લેવાતો હતે. પૂજા અને ભાવનામાં સંગીતકાર હીરાભાઈ તથા જૈન ધર્મારાધકમંડળે ખૂબ રંગત જમાવી હતી.
મહેસૂવ આગળ ધપે છે. પિષ વદિ દશમે જલયાત્રાને ભવ્ય વરઘડે નીકળે. તે શાહ માણેકક્લાલ જેઠાલાલ પુસ્તકાલય પાસે આવેલા શેઠ ચમનલાલ લાલભાઈના બંગલા સુધી ગયું હતું અને ત્યાં સ્નાત્ર ભણાવ્યા બાદ પાછો ફર્યો હતે. બંગલે શેઠ સારાભાઈ જેશીંગભાઈ ગુરુપૂજન વગેરેને લાભ લઈ કૃતાર્થ થયા હતા.
