________________
૧૮૫
ઉપકારની પરંપરા ].
જેઠ સુદિ ૨ નાં મંગલ પ્રભાતે શુભ લગ્ન શેઠ મનસુખલાલના શુભ હસ્તે પૂજ્ય આચાર્યદેવની નિશ્રામાં શિલા સ્થાપન સુંદર રીતે થયું હતું અને તે પર પૂજ્યશ્રીને વસુભૂતિની વિભૂતિવાળે વાસક્ષેપ થયે હતું. બાદ ખાસ બંધાયેલા મંડપમાં પધારી મંગલ પ્રવચન કર્યું હતું. તેમાં ચિત્યનિર્માણથી થતા લાભોનું વિશદ વિવેચન કર્યું હતું અને તે અંગે ટીપની જરૂર જણાતાં ઉદારતાને ઉપદેશ આપ્યો હતે. પરિણામે ત્યાં ટીપમાં ટપોટપ નાણું ભરાઈ • ગયાં હતાં અને આંકડે ત્રિભુવનસૂચક ત્રણ પરથી પસાર
થઈને પંચપરમેષ્ઠીવાચક પાંચને સ્પર્શ કરીને ત્રીજા શૂન્ય પર અટક્યો હોં. કેઈને સ્વપ્ન પણ આશા નહાતી કે આ સમારોહમાં આ રીતે રૂપિયા પાંત્રીસ હજાર જેવી સુંદર ટીપ થશે! પૂજ્યશ્રીને કેઈ અજબ પ્રભાવ કે કેઈએ નહિ ધારેલું પરિણામ આવી ગયું. પાલેજને સંઘ તેઓશ્રીને ઉપકાર કેમ ભૂલે ? તેણે આ મંદિરની પ્રતિષ્ઠા પણ તેઓશ્રીના વરદ હસ્તે જ કરાવવાનો નિર્ણય જાહેર કર્યો અને અહીં વધુ દિવસ રોકાઈ જવાની વિનંતિ કરી. પૂજ્યશ્રીએ તેમને ઉતાવળા ન થવા સમજાવ્યું અને “આ સાલ તે અમદાવાદ શાહપુર ચોમાસાની જય બોલાઈ ગઈ છે, એટલે ત્યાં જ ગમન કરવું પડશે, પણ તમે બધા ભાવના ચડતી રાખજે, જ્ઞાનીએ જોયું હશે તે ભાવના સફળ થશે, હજી સમય ઘણે છે વગેરે જણાવતાં સંઘને શાંતિ થઈ. - અહીં એક સ્પષ્ટતા અવશ્ય કરવી જોઈએ કે
