________________
૧૭૦
[જીવનપરિચય રસને છંટકાવ કરવા માંડ્યો. પૂજા-પ્રભાવનાએ તેમાં પ્રાણ પૂર્યા અને પૂજયશ્રીનાં વિશદ વ્યાખ્યાનેએ તેની યશપતાકા ફરફરાવી દીધી. ગામનાં પ્રમાણમાં ઉત્સવ ઘણે સુંદર થયો.
જ્યાં પૂજ્ય પુરુષનાં પગલાં પડે ત્યાં શેભામાં શી ખામી રહે ?
એટા-ભાભેર વગેરે ત્યાંથી એટા તીર્થની યાત્રા કરી માહ સુદિ ૧૩ ના દિવસે પૂજ્યશ્રી ભાભેર પધાર્યા અને ત્યાં સંઘને અતિ આગ્રહ થવાથી એક અઠવાડિયાની સ્થિરતા થઈ. ભાવ સારે, ભાવિકતા સારી, એટલે અઠવાડિયું ભાભેરવાસીઓના ભવબ્રમણ ભાંગનારું નીવડ્યું. એવામાં વાવના સંઘે આવી વાવ પધારવાની વિનંતિ કરી, એટલે પૂજ્યશ્રીએ વાવ તરફ વિહાર કર્યો અને માહ વદિ ૧૩ ના દિવસે વાવને પાવન. કર્યું. અહીં સુવિહિત સાધુઓને પધારવાને પ્રસંગ છે, એટલે આ આગમને અપૂર્વ આનંદ પ્રેર્યો અને આત્મિકઆરાધના માટે ઉત્કટ ઈચ્છા જગાડી. ત્યાં એટતીર્થ– કમીટીના સભ્યોએ ફરી એટા પધારવાની વિનંતિ કરી અને ફાગણ સુદિ ૩ ની આચાર્ય પદવીનિમિત્તે પૂજાપ્રભાવના વગેરે કરવાની ભાવના દર્શાવી. પરિણામે ફાગણ સુદિ બીજે વાવથી વિહાર થયો અને સુદિ ત્રીજની સવારે રામપુરને ગુરુભક્તિ કરવાની તક મળી. ત્યાંથી એક માઈલને વિહાર કરી એટા પધારતાં કુવાળા, ભાભર, વાવ વગેરે કામથી આવેલા શ્રાવકસમુદાયે સુંદર સત્કાર કર્યો અને
