________________
-૧૫૬
[ વનપરિચય
આવ્યો. આપણને પેાતાને પણ એવા અનુભવ કયાં એછા થયા છે ? એટલે કેાઈએ નિશ્ચયકારી ભાષા ખેલવાનુ સાહસ ખેડવા જેવું નથી.
ખંભાતમાં પૂજ્યશ્રીની લાંબી સ્થિરતા થઈ હતી અને તે સમ્યગ્દર્શન–જ્ઞાન–ચારિત્રની અનુપમ અભિવૃદ્ધિ કરનારી નીવડી હતી. એ વખતે પીંડવાડાના સંઘની ચાતુ *સ માટે વિન ંતિ થતાં પૂજ્ય ગચ્છાધિપતિની આજ્ઞાથી તેના સ્વીકાર કરવામાં આવ્યો હતા, પણ આગળ શું બન્યું તે ધીરજથી અવલેાકીએ.
વૈશાખ સુદિ ૧૪ થી જૈનશાળાના વિશાળ હૅલમાં પૂજયશ્રીની નિશ્રામાં શાહ ભીખાભાઈ ઝવેરચંદનુ પાંચ છોડનુ ઉજમણું ઘણા ઠાઠમાઠથી થયું હતુ. તે નિમિતે શાન્તિસ્નાત્ર ભણાવાયું હતું અને શાસનપ્રભાવના સારી થઈ હતી. ખાદ વૈશાખ વદિ ૭ ના દિવસે પૂજ્યશ્રીએ પીંડવાડા પધારવા માટે વિહાર કર્યાં હતા.
પૂજય ગચ્છાધિપતિ જેએ વચમાં ખંભાતથી અમદાવાદ પધાર્યાં હતા, તેઓ હાલ અમદાવાદથી ખંભાત પધારી રહ્યા હતા. તેમનાં ખારેજા મુકામે દર્શન કરી પૂજ્યશ્રી અમદાવાદ-અરૂણસાસાયટીમાં પધાર્યા. તે જ દિવસે હરસના મસામાંથી લેાહી પડવા માંડયું. બીજે દિવસે જ્ઞાનમંદિરે પધાર્યા ત્યારે એ તકલીફ વધી ગઈ અને ઉત્તરાત્તર વધતી જ ગઈ. પરિણામે ચાલવાની શક્તિ મુદ્દલ રહી નહિ.
