________________
અમદાવાદના પુણ્યપ્રસંગે ]
૧૨૧ નકકી થયે હતે. પૂજ્યશ્રીના વરદ હસ્તે આ ઉભય પ્રસંગો કેવી રીતે પ્રતિષ્ઠા પામ્યા, તે આપણે જોઈ લઈએ.
વૈશાખ સુદિ ૭ નું પુનિત પ્રભાત ઉદય પામ્યું ત્યારે પૂજ્યશ્રીની ઉપસ્થિતિ અરુણ સાયટીમાં હતી. શ્રાવકે એ આમંત્રણ પાઠવીને ભારે સામૈયું ઉજવ્યું હતું. પિતાને આંગણે એક નૂતન જિનમંદિરનું નિર્માણ થાય અને તેને શિલારોપણવિધિ એક આગમપ્રજ્ઞ આચાર્યશ્રીની પુણ્યનિશ્રામાં થાય એ શું એાછા આનંદની વાત ગણાય? વૃષભ લગ્નના વૃષભ નવમાંશમાં ઉકત મંદિરને શિલારોપણવિધિ શેઠ બકુભાઈના હસ્તે પૂજ્યશ્રીના વાસક્ષેપ પૂર્વક સારી રીતે થયા. ત્યારથી એ સોસાયટીમાં મંગલમાલા ઉત્તરોત્તર વિસ્તરતી જ રહી છે. કિયાકારક ભાઈ કાન્તિલાલ સાવચંદ હતા. ત્યાંથી જ્ઞાનમંદિરે પધારી દીક્ષાદાનને વિધિ પિતાના વરદ હસ્તે કરાવ્યું અને મિથુન લગ્નના મીન નવમાંશે મુમુક્ષુ જયંતિભાઈને ભાગવતી દીક્ષા આપી મુનિશ્રી નિત્યાનંદ વિજયજી તરીકે પિતાના શિષ્ય કર્યા. સંયમને વિષે પુરુષાર્થને ઉલ્લાસ કરે ખરેખર! ઘણે દુર્લભ છે, પણ સત્વશાળી પુરુષોને આ જગતમાં કંઈજ અશક્ય નથી. દીક્ષાના આ પુણ્ય પ્રસંગે ધાર્મિક વર્ગમાં અનેરો ઉત્સાહ પ્રેર્યા હતા અને તેથી ફેંકની સંસારશૃંખલાઓ ઢીલી પડી ગઈ હતી. બાદ ત્યાંથી રાધનપુર–ચાતુર્માસ માટે સ્વશિષ્યાદિ પરિવાર સાથે વિહાર કર્યો હતે.
