________________
-----------
--
૧૧૫
--
માતાપુત્રીને દીક્ષા ] ના દિવસે માતાપુત્રી ઉભયને પૂજ્યશ્રીના વરદ હસ્તે દીક્ષાદાન થયું હતું અને તેમને વિદુષી સાધ્વી રંજનશ્રીજીની શિષ્યા સાધ્વી પ્રિયંકરાશ્રીજી તથા તેમની શિષ્યા નિરજનાશ્રીજી તરીકે સ્થાપવામાં આવ્યા હતા. આ સમયે શ્રી વૃદ્ધિલાલ વાડીલાલ કે જેમના ભાઈ ચંપકલાલે પાછળથી પૂજ્યશ્રી પાસે દીક્ષા લીધી હતી તેમણે અને બીજા ભાગ્યશાળીઓએ સજોડે ચતુર્થવ્રત વગેરે ઉર્યા હતાં. ખરેખરરાધનપુર રૂડું અતિ, ધનવાનું ધામ; દાનદયાના દીવડા, જ્યાં પ્રકટે અભિરામ. ૧ જૈનપુરી એ જશભરી, ભવિયણને ભંડાર રૈવતઆદિ મુનિવરે, જ્યાંથી આવ્યા બહાર. ૨ ધન્ય કુલ મણિયારનું, ધર્મભાવ ભરપૂર જીવરાજના સુત જુઓ, હરગેવન અતિ શૂર. ૩ તસ ભગિની જાસુદનાં, કરીએ શાં વખાણ? પુત્રી સહ દીક્ષાગ્રહી, માની જિનવર આણ. ૪ આગળ પણ હજી આવશે, આ કુલને મહિમા ય; ધીરજ તે પૂજે સદા, ગુણીજન કેરા પાય. ૫
અહીં પૂજ્યશ્રીને ચાતુર્માસ કરવા માટે ઘણી આગ્રહ ભરી વિનંતિ થઈ અને આગેવાને અમદાવાદ જઈ આવ્યા પણ અસાધારણ કારણ સિવાય બોલાયેલી જય શી રીતે ફરે? એટલે તે લાભ એમને મળી શક્યો નહિ. નિયત દિવસે પૂજ્યશ્રીને રાજનગર ભણી વિહાર થ.
