________________
પર
પુણ્યને પ્રભાવ યાને પ્રદ્યુમ્નકુમાર
આકાશમાંથી ચન્દ્ર બહાર નીકળતાં પૃથ્વી ઉપર પ્રકાશ પથરાય છે. તેમ આ પુત્રને જન્મ થતાં જાણે નીલમમણને ઢગલે ન હોય ! તેની માફક રૂકમણીના ઓરડામાં પ્રકાશપ્રકાશ પથરાઈ ગયા. કૃષ્ણજી તેવા સમયે પ્રકુલિત મનવાળા થઈ ધર્મની વાત કરી રહયા છે. તેવામાં નાચતી કૂદતી અને આનંદ પામતી એક દાસી એ આવી વધામણી આપી કે હે સ્વામી ! અમારા રાણી રૂકિમણીએ સૂર્ય સમાન તેજસ્વી પુત્રને જન્મ આપે છે. હજુ આ દાસી વાત પૂરી કરે ત્યાં તે બીજી, ત્રીજી અને ચેથી દાસી આવીને સૌએ વધામણી આપી કે રાણજીએ પુત્રને જન્મ આપ્યો છે કૃણે સૌને ખૂબ ખૂબ વસ્ત્ર અલંકાર ભેટ આપ્યાં,
ત્રણ ખંડના સવામી જેવા કૃણ રાજવીને ત્યાં-અનેવળી તેમની અત્યંત પ્રિય એવી માનીતિ રુકિમણીને ત્યાં-પુત્ર જન્મ થાય પછી શું બાકી રહે? આનંદની કઈ અવાધ રહે ખરી? દાન આપવામાં કઈ ખામી રહે નહિં.
આ બધું જોઈને સત્યભામાં ઈર્ષાની આગમાં વધુને વધુ જલવા લાગી. રૂકિમણની બેલબાલા તે સહન કરી શકી નહિ એટલે બબડતી બબડતી પિતાના આવાસે આવી. પિતાના ગર્વનું ખંડન થતું લાગ્યું-મનમાં મુંઝાવા લાગી અત્યારે રુકિમણું તેને દુશ્મન જેવી લાગવા માંડી. આમ ઈર્ષામાં સમય વહી રહ્યો.
થોડા દિવસમાં જ સત્યભામાને પણ મહાકષ્ટ ભોગવવા પૂર્વક પુત્ર જન્મ થયેલ જેથી રાણીજી બેહેશ થઈ ગયેલા.
