________________
૩. રૂકિમણુ હરણ
ના ખળ પાસે સૌ નમી પડયાં. શિશુપાલ–ભીમરાજા અને સૈન્ય નાસી ગયું. રૂકિમ કુમારને બળદેવજીએ નાગપાશથી બાંધી દીધેલ તેથી તેને કૃષ્ણ પાસે રજૂ કર્યાં. સમગ્ર યુદ્ધમાં કૃષ્ણના વિજય થયા. રૂકિમણીએ વિનતિ કરી કે મારા ભાઈ ને તમે છેડી દો-ભાઈને દુઃખી હું જોઈ શકું નહિ. જેથી કિમને છેડી દીધા. નીચા મુખે કૃષ્ણ-ખળદેવને પ્રણામ કરી પોતાના નગરમાં ગયા. ત્યારખાદ કૃષ્ણે વિજય શખ વગાડયા અને રૂકિમણીને લઈને દ્વારિકા નગર તરફ રવાના થયાં.
૩૫
રથ પૂર ઝડપે ચાલી રહ્યો હતા. જમીન માગે અત્યંત ત્વરાથી દોડતા હતા. પરંતુ પવનની ઉલટી દિશા હાવાથી ઊડતી ૨૪ તેમને નડતી ન હતી. પેાતાના પ્રિયપાત્ર કૃષ્ણજી અને મેાટાભાઈ બળદેવજીનું અતુલ ખળ જોઈને કિમણી ખુશખુશાલ હતી. આનંદવિનાદ કરતાં ત્રણે જણા દ્વારિકાપુરી તરફ જઈ રહ્યાં હતાં. રસ્તામાં રૈવતાચલ પર્વત દેખાયા. કિમણીને કૃષ્ણે એ વીતરાગદેવની પૂણ્યભૂમિ સમા રૈવતગિરિના દર્શન કરાવ્યાં. તેમજ તીથંકર દેવના જિનાલયેાર્થી વિભૂષિત તીનું રસપાન કરાવ્યું. તેમજ મુક્તિ અપાવનાર એવા મહાન તીને પ્રણામ કરાવ્યાં. કિમણીએ ઉભા થઇ, ખેડાથ જોડી માથું નમાવીને ખૂબજ ભકિતભાવથી પ્રણામ કર્યાં. આગળ ચાલતાં ચાલતાં તેમને રથ દ્વારિકાની નજદીક આવ્યેા. દૂર દૂરથી ઝળહળતા મહાલા–સુવણ ગઢ અને ઝાકઝમાળ થતાં તેના કાંગરા સૂર્યના
