________________
૩. રૂકિમણી હરણ
૩૩
અશોકવૃક્ષની લતાકુંજમાં છુપાયેલા શ્રી કૃષ્ણદેવ તરતજ બહાર આવ્યા. પ્રેમપૂર્વક રૂકિમણીના એ હાથ પકડી લઈને ખોલ્યા. પ્રિયે, આપેલા વચન મુજબ હું હાજર છું. અને આ સામે ઊભેલા મારા પૂજ્ય મોટાભાઈ બળદેવજી છે. તેમને નમન કર. રૂકિમણીએ બળદેવજીને પગેપડી વદન કર્યાં. બળદેવજી એ આશીવૃંદ આપ્યાં. “સુખી ભવતુ’
શ્રી કૃષ્ણજીના રથ તે તૈયારજ હતા. તરતજ કૃષ્ણ કિમણીના હાથઝાલાને રથમાં બેસાડી-પાતે બેઠાં. ખળ દેવજી સારથી બન્યાં હતાં તેમણે રથ ચલાવવા શરૂ કર્યાં. રથમાં બેસી કૃષ્ણે શંખનાદ કર્યાં. શ`ખના ભય કર વિન સાંભળી રાજા ભીષ્મ અને શિશુપાલ બન્ને ગભરાઈ ગયાં. અને સમગ્ર સૈન્ય સાથે શ"ખના ધ્વનિની દિશામાં દોડયા— અહીં શ્રીકૃષ્ણે ખોલ્યા હે ભીષ્મ, હે રૂકિમ, હે શિશુપાલ તમે સર્વ સાંભળેા-હું દ્વારકાર્પત શ્રી કૃષ્ણ છું. તમારા સૌની નજર સામે હું ફકમણીને લઈ જાઉં છુ. જેનામાં તાકાત હોય તે મારી સામે આવા અને રૂકિમણીને લઇ જાય.
આ સાંભળી રાજા શિશુપાલ–રાજા ભીષ્મરાજ, કુમાર કિમ અને અન્ય સેનાપતિએ પોતાના સમગ્ર સૈન્ય સાથે હાજર થયાં અને કૃષ્ણદેવના રથને ચારે બાજુએથી ઘેરી લીધે. તેમજ બેફામ શબ્દો ખેલવા લાગ્યાં. તેમ છતાં કૃષ્ણ અને બળદેવજી સહેજે ગભરાટ વગર શાંતિપૂર્વક ઊભા હતાં. આ બધુ જોઈ કિમણી ધ્રૂજતી હતી. આટલા વિશાળ અને
પ્ર. ૩
