________________
૨૪
પુણ્યના પ્રભાવ યાને પ્રદ્યુમ્નકુમાર
પુત્ર કરેલ કાર્ય ને માતા-પિતાએ મૌન રહી સંમતિ આપી. પુત્રી માટી થાય એટલે પરણાવવાની તા હાય જ ને ? તે આ મહાબળવાન શિશુપાલ શુ ખાટો છે ? માટે મનમાં વિચાયુ કે પુત્રે ક્યું તે શું ખાટુ છે?
ૐ
ઘેાડા દિવસ પછી નારદજી ફરતાં ફરતાં ડિનપુર આવી ચડયા. ભીષ્મરાજાએ તેમના ચેાગ્ય સત્કાર કર્યાં અને આસન આપી બેસાડયાં. ખબર અંતર પૂછયા. ત્યાંથી ઊઠી મુનિરાજ ભીષ્મ રાજાના અંતઃપુરમાં ગયા. સૌએ મુનિરાજને નમસ્કાર કર્યાં. શ્રીમતીદેવી અને ભીષ્મરાયની બહેનને આશીર્વાદ આપ્યાં. ત્યાંથી મુનિ રૂકિમણી પાસે ગયાં–રૂકિમણીએ મુનિના પગમાં માથું નમાવી વંદન કર્યાં. તે વખતે મુનિરાજે ભીષ્મ રાજાની બહેનને પૂછ્યું કે-આ પુત્રી કેણુ છે ? ત્યારે તે ભીષ્મરાજાની પુત્રી રૂકિમણી છે એમ જાણવા મળ્યું. આ સાંભળી અતિ આનંદપૂર્વક મુનિરાજે તેના માથે હાથ મૂકીને આશીર્વાદ આપ્યા કે−હે મહા ભાગ્યશાળી પુત્રી ! સારની દ્વારિકાનગરીના સ્વામી-મહાપરાક્રમી રાજવી શ્રી કૃષ્ણને તું સ્વામી બનાવજે ! સુખી રહે! સહેતુક આશીર્વાદ આપી મુનિરાજ આકાશ માર્ગે વિદાય થયાં.
હે રાજન ! આપના વિયોગમાં ઝૂરતી અમારી રાજકુમારીને આહાર પ્રત્યે રૂચી રહી નથી. રાત્રિભર ઊ’ઘ આવતી નથી. રાતદિવસ તેનું અંતર ખળી રહ્યુ છે. સહેજે સુખચેન નથી, કેવળ તમારા નામનું જ રટણ કર્યાં કરે છે. મેં મારુ કાય` સંપૂર્ણ પણે પુરું કર્યુ` છે. હવે તમારે જે કરવુ હાય
