________________
૧૭. નગરીનું દહન અને કૃષ્ણના અગ્નિદાહ
મિથ્યા કરવા કોઈ સમર્થ નથી. અને કહ્યું-હે ભાઈ ! શાક છેડી દે. મારી વાત સાંભળ. આ મારો કૌસ્તુભ ર્માણ લે અને આ બનેલી તમામ હકીકત પાંડવા પાસે જઈ ને જણાવજે. તારી વાત કદાચ તે સાચી ન માને તે આ કૌસ્તુભ મણિ બતાવજે. હવે વિલંબ કર્યા વગર જલદી ચાલતા થા. હમણાંજ બળદેવજી આવી પહાંચશે. તેમને મારા ઉપર અગાથ પ્રેમ છે તે મને તીર માર્યું છે જાણી ક્રોધાયમાન થઇને તને મારી નાંખશે. માટે જલદીથી ચાલ્યા જા. તેમજ રસ્તા બદલીને જવાની સલાહ આપી. કદાચ ખળદેવજીને ભેટો થઈ જાય તે ન બનવાનું મની ન જાય !
૨૭૩
આથી જરાકુમાર કૃષ્ણને વંદન કરી રડતા રડતા ચાલ્યા ગયા. રસ્તામાં બળદેવજીને ન મળાય તેવી રીતે લપાતા છુપાતા ચાલી નીકળ્યા. તેના ગયા પછી કુષ્ણુજીને પગમાં સખત વેદના થવા લાગી. આંખમાંથી અશ્રુધારા વહી રહી છે. તે વખતે શ્રીનેમનાથ પ્રભુને યાદ કરી પંચ પરમેષ્ઠિ ને નમસ્કાર કરે છે. અને મનમાં ચિંતવે છે.
યદુવંશના આભૂષણ રૂપ હૈ નેમનાથ પ્રભુ ! તમને મારા લાખ લાખ નમસ્કાર થાએ. આપના મુખેથી મારુ આ રીતે મૃત્યુ છે. તે જાણવા છતાં હું વૈરાગ્ય પામ્યા નહિં ધિક્કાર છે મારી જાત ને ! ત્યારબાદ શ્રીનેમિનાથ પ્રભુની દિશામાં મુખ રાખીને ભક્તિભાવ પૂર્વક ચૈત્યવંદન કર્યુ.
પ્ર. ૧૮
