________________
૨૬૬
પુણ્યનો પ્રભાવ યાને પ્રદ્યુમ્નકુમાર
અત્યંત દુઃખ થવા લાગ્યું. પણ કરે શું ? કોને કે નગરને બચાવવાની કેઈજ શક્તિ તેમનામાં નહતી.
બન્ને ભાઈઓએ એક રથ તૈયાર કરાવી. દેવકીવસુદેવ-રહિણને બેસાડી નગર બહાર ભાગી જવા તૈયાર થયાં. રથ ચલાવવાને બળદે શક્તિમાન થયા નહિં. તેથી બળદને સ્થાને બન્ને ભાઈઓ જોડાયા પણ રથના પિડાં તૂટી ગયાં. તેમ છતાં અત્યંત બળ કરી નગરીના દ્વારે પહોંચ્યા તે દ્વારા બંધ થઈ ગયેલા દીઠાં. બને ભાઈએ મલીને દરવાજા તેડી નાંખ્યા અને બહાર જતાં હતાં ત્યાં પેલે દ્વૈપાયન આવીને બે-કૃષ્ણ! આ શું કરે છે? જે નિયાણું કર્યું છે કે તમારા બે ભાઈઓ સિવાય હું કેઈને પણ છેડવાને નથી. તમે બીજાનું રક્ષણ ન કરે.
આ સાંભળી વસુદેવ-દેવકી વગેરે કહેવા લાગ્યા કે હે ભાઈ! તમે અમને મૂકીને ચાલ્યા જાવ. અમારું આવી રીતે જ મરવાનું નિમિત્ત હશે. પ્રદ્યુમ્ન–શાંબ વગેરે અનેક ડાહ્યા લેકે એ સમજીને જ દીક્ષા લીધી. અમે જાણતા છતાં પ્રમાદમાં પડી રહ્યા. પંચ પરમેષ્ટિ નવકારમંત્ર અને નેમિનાથ પ્રભુને રસવા લાગ્યા અને સર્વ જીવે તે ખાવા લાગ્યા. આ રીતે તેઓ મરીને દેવલોકમાં ગયાં.
