________________
૧૭. નગરીનું દહન અને કૃષ્ણનો અગ્નિદાહ
કૃષ્ણે હસતાં માંઢે પ્રદ્યુમ્નને રજા આપી ત્યારબાદ શાંખ અને અન્ય પુત્રો તથા ખળદેવજીના પુત્રોએ પણ તેમની પાસે આવી પ્રણામ કરી દીક્ષા માટે સમતિ માંગી, કૃષ્ણે સૌને આજ્ઞા આપી. તરત જ પ્રદ્યુમ્નની સાથે સૌએ દીક્ષા અને પંચમહાવ્રત ગ્રહણ કર્યાં.
૨૬૩
એજ વખતે પેાતાના પુત્રોને સ'સાર છેડી જતા જોઇ રૂકિમણી-જા જીવતી વગેરે કૃષ્ણની અને બળદેવની પત્નિઓને પણ સંસાર પ્રત્યેની માયા ઊઠી ગઇ. અને સૌએ દીક્ષા ગ્રહણ કરી, આમ દીક્ષા લેતાં જોઇ કૃષ્ણની આંખમાં આંસુ આવી ગયાં. અને વિચારવા લાગ્યા છે કે આ સૌ દીક્ષા લેનારને ધન્ય છે. વિષયવાસનામાં ડૂબી ગયેલાં એવા મને ધિક્કાર છે. સૌ પ્રતિભેાધ પામ્યા. માત્ર હું એકજ પાપી એવા રહ્યો કે હું પ્રતિધ પામી શકયા નહિ. આમ કૃષ્ણના અંતરમાં ખૂબ વ્યથા છે.
શ્રી નેમનાથ પ્રભુએ એ જાણીને ખેલ્યા હે કૃષ્ણ આ સૌ તારા પરિવારના લોકો દીક્ષા ગ્રહણ કરે છે, તમે સૌથી અલગ પડવાથી તમે સહેજે ખેદ પામશે નšિં, જે થવાનું છે તેમાં મિથ્યા કરનાર કાઈ જ નથી તમે ત્રજી નરકમાં જશે. તે પણ તમારા આત્મા માટે તે સ્થાન ચૈાગ્ય જ કહેવાશે કારણ કે તે સ્થાનમાં કર્મોની નિરા જ તમે કરવાના છે, કખ ધન કરતાં કની નિરા થાય તે સ્થાન આપણા માટે સારૂં. ત્યાંના દુઃખા વેઠી
