________________
૧૬. વિરતિનારા” કૃષ્ણજી
વ્યવહાર કરવા લાગ્યા. સારી રીતે રાખતા હતા. એક દિવસ વરકને ખેલાવીને કૃષ્ણે પૂછ્યું' વિરક તું મારી પુત્રી સાથે કેવી રીતે વર્તે છે ?
૨૪૫
વિરક કહે—હૈ સ્વામી, કેતુમ જરીને આપની પુત્રી સમજી હું સારી રીતે રાખું છુ. કામ કરાવતું નથી તેમ જ ખૂબજ માનપૂર્વક રાખુ છુ.
આ સાંભળી કૃષ્ણ કહે અરે મૂર્ખ મેં મારી પુત્રી તને પૂજા કરવા નથી આપી. તારી પત્નિ બની એટલે તારું ઘરકામ તેા તેની પાસે કરાવવુ જ જોઇએ ને ! હવેથી તેની પાસે તમામ કામ કરાવજે નહિંતર હું તને શિક્ષા કરીશ. આ સાંભળી વિરક ઘેર ગયા અને ઘરનાં તમામ કામ કરવાની આજ્ઞા કરી. આથી કેતૂમજરી ખોલી હું કૃષ્ણની પુત્રી થઈ ને તારે ત્યાં કામ કરુ? મારાથી નહિં અને આથી વિરક તેને લાકડીથી મારમારવા લાગ્યા અને અપમાન જનકશબ્દખોલવા લાગ્યા. આ દુઃખ સડન નહિ થવાથી કેતુમ'જરી કૃષ્ણપાસે આવી રડવા લાગી. તેથી કૃષ્ણ કહે-બેટા, તે તારી જાતે દાસીપણું માંગીને લીધું છે પછી ફરિયાદ કેમ કરે છે? કેતુમંજરી કહે હું પિતાજી, મારે દાસી બનવું નથી. મારે અન્ય બહેનની માફક શેઠાણી થવુ' છે. આથી કૃષ્ણે શ્રીનેમ નાથ પ્રભુ પાસે કેતુ મંજરીને દીક્ષા અપાવી. વિરતિના રાગી વિતન સ્વીકારી શકયા પણ અનેકને વિરતિના પંથે મોકલતા જ રહ્યા. મોક્ષ પંથના અનુયાયી બન્યા.
