________________
૨૩૦
પુણ્યને પ્રભાવ યાને પ્રદ્યુમ્નકુમાર
પદ્મનાભ સામે લડતાં પાંડવ હારીને કૃષ્ણને શરણે આવ્યાં.
કૃષ્ણ કહે હે પાંડે, હું તે પહેલેથી જ જાણતે હતું કે તમારું અભિમાન તમને હરાવશે. બોલતાં પહેલાં વિચાર કરવું જોઈએ. હવે તમે બધાં અહીં ઊભા રહી મારું યુદ્ધ જુઓ. એમ કહી કૃષ્ણ લડાઈ મેદાનમાં ઊતર્યા. પદ્મનાભના રથ સામે આવી પંચજન્ય શંખ વગાડે. એના નાદથી વનાભનું ત્રીજા ભાગનું સૈન્ય ભયભીત થઈ નાસી ગયું પછી કૃષ્ણના સારંગ ધનુષ્યને પણછ પર ચડાવીને ટંકાર કર્યો જેથી બધી દિશાઓ બહેરી બની ગઈ અને યુદ્ધના મેદાનમાંથી બીજી ત્રીજા ભાગની સંખ્યા ઓછી થઈ ગઈ
કૃષ્ણનું તેજ પદ્મનાભ જીરવી શક્યો નહિં એટલે યુદ્ધનું મેદાન છોડીને સૈન્ય સાથે નગરમાં પેસી ગયે. નગરના દરવાજા બંધ કરાવ્યાં. આથી ગુસ્સે થઈને કૃષ્ણ રથમાંથી ઉતરી પગપાળા તેની પાછળ દેડયા તેમણે નરસિંહનું રૂપ ધારણ કર્યું. અને સિંહનાદ કર્યો. કિલ્લાના કિારો તેડી અંદર પેઠાં. તેના મહેલમાં તેની પાછળ દોડ્યા.
પદ્મનાભ ગભરાઈ ગયે. બચવાને કોઈ ઉપાય ન જડવાથી તે દ્રૌપદી પાસે આવી તેમનું શરણ સ્વીકારી કરગરી પડયે. મને બચાવે મને બચાવની બૂમે પાડવા લાગ્યો.
દ્રૌપદી કહે–અરે નાલાયક! આ કૃષ્ણ એ ભરતખંડના વાસુદેવ છે. મહા બળવાન છે. તેમના પરાક્રમ તું
