________________
૧૬. અપમાનનું પરિણામ
રર૭
તેમ કરીશ. બળાત્કાર કરશે તે હું આત્મ હત્યા કરીશ.
આ સાંભળી પદ્મનાભ બહુરાજી થયો. વાત વાતમાં મહિને તે પસાર થઈ જશે. બળાત્કાર કરીને સ્ત્રીને વશ કરાતી નથી. પ્રેમથી જ થઈ શકે છે. વળી આટલે દૂર લવણ સમુદ્ર ઓળંગીને તેને પાછી લઈ જવા કોણ આવવાનું હતું? એટલે હસતાં હસતાં દ્રૌપદીને જણાવ્યું કે હે રૂપસુંદરી ! તારી માંગણું મને કબુલ મંજુર છે.
દ્રૌપદીએ મક્કમ નિર્ધાર કર્યો કે એક માસ દરમ્યાન મારી શોધ કરવા કેઈન આવે ત્યાંસુધી હંમેશા આયંબિલ કરીશ. અને એ રીતે વ્રતનું પાલન કરતી રહી.
આ બાજુ હસ્તિનાપુરમાં બીજે દિવસે સવારમાં દ્રૌપદીને ન જેવાથી સૌ ચિંતામાં પડી શોધાશોધ કરવા લાગ્યા. પણ કયાંય પત્તો મત્યે નહિં. તેથી કુંતા માતાને ખબર મેકલ્યાં.
કુંતામાતા કૃષ્ણ પાસે આવ્યાં અને કહ્યું- હે કૃષ્ણ, તારા જે ત્રણ ખંડના અધિપતિ વાસુદેવ બેઠે હોય અને મારી પુત્રવધૂ દ્રૌપદીને કેઈ ઉપાડી જાય એ કેમ બને ? અને તું કેમ સાંખી લે?
કૃષ્ણ કહે-હે ફેઈબ ! તમે જરા પણ ચિંતા કરશો નહિં. આપની પુત્રવધૂ દ્રૌપદીને હું ગમે ત્યાંથી શેધી લાવું છું. અને તમને સેંપું છું. દ્રૌપદીને કેઈ હાથ અડાડી શકે તેમ નથી. એ સ્ત્રી રત્ન જેવું તેવું નથી માટે તમે શાંતિ રાખે.
એવામાં નારદમુનિ આવી ચડ્યા. કૃoણે તેમને આદર
