________________
૧૨ શાંબ–પ્રદ્યુમ્ન
૧૭૭
ઉદાસીનતા કેમ જણાય છે? જે હોય તે સ્પષ્ટ કહે જેથી તેને ઉપાય કરવાની ખબર પડે,તમારું દુઃખમારાથી જોઈ શકાતું નથી. રૂકિમણએ બનેલી હકીક્ત કહી સંભળાવી, રૂકમએ મને ચાંડાલ કહ્યો છે વાંધો નહિં હું ચાંડાલ બનીને તેને જમાઈ થાઉં ત્યારેજ પ્રદ્યુમ્ન ખરે હે માતાજી! હવે તમારે ચિંતા કરવાની નથી. એ વૈદને પરણીને અહીં લાવી આપની છત્રછાયામાં હાજર કરીશ આમ બોલી ગુસ્સામાં ને ગુસ્સામાં પ્રદ્યુમ્નરૂકિમણીના મહેલમાંથી બહાર નીકળી શાબ પાસે આવી બધી વાત કહી સંભળાવી બંને ભેગા મલી યુક્તિ રચી બંને ભાઈઓ વિમાનમાં બેસી રુકિમ રાજાની નગરીમાં આવ્યા. ચાંડાલ બની હાથમાં ચાંડાલી ગ્રહણ કરી નગરના ચોટામાં ઊભા રહી અત્યંત મધુર સ્વરે ગાવા લાગ્યાં. અત્યંત મધુર અવાજ અને ગીત સાંભળી નગરના લોકો ભેગાં થવા લાગ્યાં કિમ રાજાને ખબર પડતાં તેઓ બંને ને સભામાં બોલાવ્યાં અને ગીત ગાવા કહ્યું અત્યંત મધુર અને મને રંજક ગીત સાંભળી રૂકિમ ખુશખુશાલ થયે. પિતાની પુત્રીને ત્યાં બેસાડી આગંતુક પાસે ગવડાવવા લાગ્યું. તેમને પૂછયું કે હે મિત્રો ! તમે ક્યાંથી આવે છે? બન્ને બંધુઓએ કહયું. હે રાજન ! ઈન્દ્રની આજ્ઞાથી કુબેરે કૃષ્ણ મહારાજા માટે બનાવેલી દ્વારિકા નગરી જેવા માટે અમે સ્વર્ગમાંથી આવેલાં છીએ. ફરતાં ફરતાં તમારી નગરીના વખાણ સાંભળ્યા તેથી અમે અહીં આવ્યા. ખરે પ્ર.૧૨
