________________
૧૦. કુમારાના કૌતુકો
૧૪૧
કુમારે નારદજીની મીઠી મશ્કરી કરતાં કહ્યું કે દ્વારિકા જવા માટે વિમાન તે બનાવા... ઋષિએ વિમાન અનાવ્યું ત્યારે કુમાર ખોલ્યું....આ વિમાન શુ ઈષ્ટ સ્થળે પહોંચાડશે . નારદજી....હું કુમાર ! જરુર પહાંચાડશે.... નારદજીને પરેશાન કરવા માટે કુમારે વિમાનમાં જ્યાં પગ સૂકા ત્યાં તડ તડ–કડકડ વિમાન તૂટવા માંડ્યું,
નારદજી કહે....હું તેા ઘરડા થયા. મારાથી તારા જેવુ વિમાન બનાવી શકાશે નહિ માટે તું સુંદર-અદભૂતરમણીય વિમાન બનાવ ! નારદજીની અનુજ્ઞા પામેલા કુવરે પ્રજ્ઞા વિદ્યાના સહારાથી વિશિષ્ટ વિમાન બનાવ્યું
અરે એ કુંવર ! હું તારા મા ખાપ અનેક રાજા એથી સેવાતા, તેમ મારી અત્યંત ભક્તિ અનેક લેાકેા કરે છે, તુ તેા મારી મશ્કરી કેમ કરે છે? નારદજી મનમાં તા આનંદ પામે છે કે રૂકિમણીને નંદ કેવા સરસ હોંશિયાર છે. કુંવર વિમાનને ઘડીકમાં ધીમુ ઘડીકમાં ખુબજ ઝડપથી ચલાવે છે, નારદજીને ડરાવે છે.
---
કાલસ વરની રજા લઈ પ્રધુમ્નકુમાર-નારદજીની સાથે તે દિવ્ય વિમાનમાં એસી દ્વારિકા નગરીએ જવા વિદાય થયા. ત્યારે રાજા રાણીને ઘણા આઘાત લાગ્યુંા. માર્ગોમાં અનેક શુભ શુકન થયાં. તેમનું વિમાન સમુદ્ર, નદી, શહેરો પર્યંત વટાવતાં જઈ રહ્યું હતું. રસ્તામાં પવિત્ર ગિરિરાજ દેખવામાં આવ્યા. જેના ઉપર અનેક જિનાલયે દેખાતાં હતાં તે જોઇ પ્રદ્યુમ્ને પૂછ્યું કે આ પર્યંતનું નામ
