________________
૧૩૪
પુણ્યને પ્રભાવ યાને પ્રદ્યુમ્નકુમાર બે વિદ્યા લીધી છે. એ નીચ મને બનાવી ગયા. પણ હવે શું? પ્રદ્યુમ્ન ઉભું થઈ જાય છે તેવામાં વાઘણની જેમ વિફરી કુમારને હાથ પકડે! પાપી તું મારું માન નથી. કુમારે તે હાથને ઝાટકે લગાવી તરત રવાના થઈ ગયે. ડીવાર પછી કનકમાલા બબડી-કાંઈ વાંધો નહિં એ નીચને હું જીવતે નહિં છોડું. હવે હું એવી ચાલ રમીશ કે એ બદમાશ જીવતે જ ન રહે.
અલપ બુદ્ધિની કનકમાલાએ પિતાના નખ વડે છાતી ના ભાગમાં ઉઝરડા કરી લેહી કહી-કપડાં ફાડી નાંખી સ્ત્રી ચરિત્ર ભજવતી મોટેથી બુમ પાડવા લાગી. આ પ્રદ્યુમ્ન મારા યૌવાન ઉપર જુલમ કરવા આવે પણ એ પાપીની માગણ મેં સ્વીકારી નહિં તેથી મારા આવા હાલ કરી નાસી ગયે. જુઓ આ લેહી વહી રહ્યું છે તેજ તેને પુરાવે છે. દેડ-દેડ-પકડો?
કપટી કનકમાલા–પિતાના પતિ કાલ સંવર પાસે જઈ પ્રદ્યુમ્નની બેટી ચાલની વાત કરી, પુત્ર સમાન ગણ લાડલડાવ્યા, પાલન પિષન કર્યું એ નીચ કરો મારા ઉપર કુષ્ટ કરવા ઉઠ.સર્પને દૂધ પીવડાવવા જેવું થયું.
સ્વામી...મારા દેહની પરિસ્થિતિ જોઈ નિર્ણય કરી શકે છે. પણ આપની કૃપાથી શિયળ અખંડિત રહ્યું છે.....પણ હે સ્વામી ! લેહીંથી નીતરતું તેનું માથું કપાયેલું જોઈશ નહિ ત્યાં સુધી મને શાંતિ થશે નહિં.રાજનને સાચી વાતની માહિતિ નથી માટે કનકમાલાને સતી શિરોમણ માને
