________________
૧૩૨
પુણ્યને પ્રભાવ યાને પ્રદ્યુમ્નકુમાર
કાળ જીવંત રહેશે અને તેમાં તારું હિત પણ છે. હવે વિલંબ કરે તને શોભતું નથી.
કદ નહીં સાંભળેલા શબ્દો સાંભળીને પ્રદ્યુમ્ન કુમાર ગુસ્સે થઈને કહે....મા બનીને તારા દીકરાને ધણી કહેતાં, બનાવતાં શરમ કે લાજ આવતી નથી. તારું મુખ શોભતું નથી. સ્ત્રી જાતિ આમ લટકેલા દોરડાથી ડરે પણ કામાતુર નારી સર્પથી પણ ડરે. | હે મદન ! તું મારે પૂર્વભવને પતિ જણાય છે. મને તારા પ્રત્યે ગાઢ પ્રેમ ઉત્પન્ન થયે છે. માટે તું માની જા, અન્યથા જીવી શકીશ નહિં–સ્ત્રી હત્યાનું મહત પાપ તને લાગશે.
પ્રદ્યુમ્ન–હે માતા, તું આવી ખરાબ વાત ફરી બેલતી નહિં, તું મારી જનેતા ન હોય તે પણ પાલક માતા તે છે જને? હિંસક લકે) માંસ ખાય પણ હાડકાં તે ન ખાય, તારા પગમાં નમસ્કાર કરીને જણાવું છું કે તારી મનવૃત્તિ બદલ, લેક મર્યાદાને સાચવવા માટે ઘણું ઘણું સમજાવવા છતાં ન માની ત્યારે થડે વિચાર કરીને બે. મને યોગ્ય લાગશે તેમ કરીશ પરંતુ હાલ તમે મને બંને વિદ્યાઓનું પ્રદાન કરો. હું તેને અનુભવ તે કરી જોઉં.
પ્રદ્યુમ્નના શબ્દો સાંભળી કનકમાલાને લાગ્યું કે આજે નહિં તે કાલે પણ મારી મનોકામના જરૂર સફલ થશે. એ લાલચમાં બે વિદ્યાએ પ્રદ્યુમ્નને આપી. કુમારે
