________________
પુણ્યને પ્રભાવ યાને પ્રદ્યુમ્નકુમાર
તું મારે ના ભાઈ છે, તું જઈશ તે પણ સરખું જ છે તું સુખી તે હું સુખી!
સૌની રજા લઈ પ્રદ્યુમ્નકુમાર એ કિલ્લામાં ગયેઅંદર પ્રવેશ કરતાજ સિંહગર્જના કરી તે કિલ્લાને આ ધિષ્ઠાતા દેવ ભુજગાસુર નામે હતે. તે સિંહનાદ સાંભળીને ખૂબજ ગુસ્સે થઈ ગયે, લાલચળ આંખો કરી બોલી ઉઠો કે ! અરે દુષ્ટ તું કેણ છે? કેમ અહીં મરવા માટે આવે છે ? તને ખબર નથી કે અહીં આવનાર માણસ કદી જીવતેજ નથી ? પ્રદ્યુમ્ન હસતાં હસતા બોલ્ય-મૂM! ખાલી પેટી ગર્જના શું કરે છે! તાકાત હોય તે આવલડી લઈએ.
આ સાંભળી તે દેવ એકદમ ગુસ્સે થઈને લડાઈ કરવા આ બંનેનું યુદ્ધ ચાલ્યું અને અંતે પ્રદ્યને તે દેવને હાર આપી એ અધિષ્ઠાતા દેવે બે હાથ જોડી માથું નમાવી વંદન કર્યા અને તેના સિંહાસન ઉપર બેસાડી હાથ જોડી ઊભે રહ્યો. પ્રદ્યુમ્ન કુમારે પૂછયું-આપ કેણ છે કહેશો? અને મને સિંહાસન ઉપર બેસાડી પ્રેમ દર્શાવવાનું શું કારણ છે ? ભુજગાસુર દેવ બોલ્યા–હે પ્રભુ ! હું મારી આખી વાત તમને કહું છું–તમે શાંતિથી સાંભ ળજે. આજ ગિરિ ઉપર લંકાપુર નામે ગામમાં કનકનાભ નામે રાજા હતા અને નિલા નામે તેમની રાણી હતીબંને સંપૂર્ણ સુખી હતાં.
