________________
૧૨૮
આ. દેવશ્રી યશોભદ્રસૂરીશ્વરજી મ. સા.ની
બિરાજમાન કરવામાં આવ્યા હતા. હવે અહીંના શ્રીસંઘને શાસનરક્ષક દેવ-દેવીઓની તથા ચાર મહાતીર્થના પટની પ્રતિષ્ઠા કરવાની ભાવના થઈ હતી અને તે માટે તેમણે પૂજ્યશ્રી આદિ સાધુસમુદાયને શિમગા પધારવાની વિનંતિ કરી હતી. આ પ્રદેશને વિહાર એક રીતે કઠિન ગણાય, કારણ કે વચ્ચે જૈન વસ્તીવાળા ગામે બહુ જ ઓછાં આવે, આહારપાણીની મુશ્કેલી પડે અને ભાષા કન્નડ હોવાથી દુભાષિયા વિના કામ ચાલે નહિ, પણ પરોપકાર-પરાયણ મહાત્માઓ આવી કઠિનાઈઓને વિચાર કરતા નથી. તેમનું લક્ષ્ય તે કાર્યસિદ્ધિ તરફ જ હોય છે અને તે માટે તેઓ ગમે તેવી કઠિનાઈઓને હસતાં મુખડે બરદાસ કરી લે છે.
શ્રીસંઘે ભવ્ય સામૈયું કર્યું, વાયુમંડળમાં જૈન ધર્મને જયનાદ ઉઠો અને સહુના અંતરમાં આનંદની અવર્ણનીય લહરી છવાઈ ગઈ. પૂજ્યશ્રીએ મંગળ પ્રવચનમાં માનવજીવનની મહત્તા સમજાવી, ધર્મનું મંગલમય સ્વરૂપ પ્રકાશ્ય અને દેવગુરુમાં અનન્ય શ્રદ્ધાવાન બનવાને અનુરોધ કર્યો. શ્રાવકસમુદાયે આ પ્રવચન સાંભળી કૃતાર્થતા અનુભવી અને શ્રીફળની હાણ કરી પ્રભાવનાનો લાભ લીધે.
પ્રતિષ્ઠા-મહોત્સવ - પ્રતિષ્ઠાના દિવસે નજીક આવતાં આઠ દિવસને ઉત્સવ મંડાયે અને તેણે સહુના હૃદયને આનંદથી છલકાવી દીધાં. બેંગલર, ચિતલદુર્ગ, સાગર, ભદ્રાવતી, શિકારપુર, કડુ
