________________
જીવનપરાગ
૧૦૭
પરંતુ નજીકમાં જિનમંદિર ન હોય તે જિનપૂજા નિત્ય નિયમિત થાય શી રીતે ? માટે એ તરફ લક્ષ આપે અને અહીં એક સુંદર જિનમંદિર બનાવો.”
પૂજ્યશ્રીનો આ સચોટ ઉપદેશ સાંભળી શ્રાવકસંઘે એ વાત મન પર લીધી હતી અને તે અંગેની વિચારણે ગતિમાન થઈ હતી.
આ રીતે આજુબાજુનાં સ્થાનેને સારી રીતે જાગૃત કર્યા પછી પૂજ્યશ્રીએ ચાતુર્માસાર્થે ગોલવાડી ઉપાશ્રયે સુસ્વાગત પ્રવેશ કર્યો હતે અને સહુના હૈયા હરખાયાં હતાં.
વ્યાખ્યાન-વાણી સંઘને–સમાજને જાગૃત કરવાનો મુખ્ય ઉપાય વ્યાખ્યાન વાણીનો વિસ્તાર છે અને એ કલા પર પૂજ્યશ્રીનું પૂરું પ્રભુત્વ જામ્યું હતું, એટલે તેઓશ્રીનાં થોડાં વ્યાખ્યાને થતાં જ મદ્રાસની જૈન જનતામાં જાગૃતિનું એક અપૂર્વ મેજુ ફરી વળ્યું. રેજ વ્યાખ્યાનમાં બારસથી પંદરસો સ્ત્રી પુરૂષની હાજરી રહેતી હતી અને રવિવારે તે સાધારણ ભુવનને વિશાળ હેલ ખૂબ સાંકડો પડતો હતે. પૂજ્યશ્રી પોતાનાં વ્યાખ્યાનમાં દાન, શીલ, તપ અને ભાવ એ ચતુર્વિધ ધર્મને મહિમા સુંદર છટાથી પ્રકાશતા હતા અને તેની અસર લોકોના જીવન પર બહુ ભારે થતી હતી. દાન વૃત્તિ ત્યારે જ ખીલે કે જ્યારે કૃપણુતાકંજૂસાઈનો નાશ થાય અને ઉદારતા આવે. શીલની સુગંધ ત્યારે જ પ્રકટે કે જ્યારે આવરતિ-અસંયમની ભાવના દૂર
