________________
મુનિજીવનની બાળપોથી
૧૮૯ તે બન્નેને અનુક્રમ વડીદીક્ષા અપાય. પણ જે પિતાએ તે અધ્યયન કર્યું ન હોય તે જ્યાં સુધી વડી દીક્ષાને શુદ્ધ દિવસ આવે નહિ ત્યાં સુધી પિતાને પ્રયત્ન કરીને પણ તે અધ્યયને કરાવી દેવા અને પછી કમથી જ દીક્ષા આપવી. પણ જે તે વખતે પણ પિતાએ અધ્યયન રૌયાર કર્યું ન હોય તે તેની સંમતિ લઈને પુત્રને પહેલી વડી દીક્ષા આપવી. પણ જે પિતાની તેમાં પણ સંમતિ ન જ મળે તે ત્રણ વખત પાંચ-પાંચ દિવસ વધારવા અને પિતા પાસેથી સંમતિ મેળવવી અથવા તેને અધ્યયન કરાવી દેવું. આમ છતાં પણ જે તે પિતા આ પંદર દિવસમાં પણ અધ્યયન ન કરે અને સંમતિ પણ ન આપે તે પણ પુત્રની વડી. દીક્ષા વહેલી કરી દેવી. આમ કરવા જતા પિતાના અભિમાનીપણના કારણે તથા તે દીક્ષા મૂકી દે તે ભય ઉપસ્થિત થતું હોય અથવા તે પિતાને ગુરુ ઉપર તથા પુત્ર ઉપર કારમો દ્વેષ પેદા થતા હોય તે જ્યાં સુધી પિતા અધ્યયન તૈયાર ન કરે ત્યાં સુધી પુત્રને વડી દીક્ષા આપવી નહિ.
સવાલ : જે પિતા મુનિમાં આવા પ્રકારનાં ક્રોધ, માન હોય કે જેથી ગુરુ વચનને પણ જે સ્વીકારે નહિ તે તેનામાં સર્વ વિરિત સામાયિક ચારિત્ર જ ક્યાંથી હોય; અને તે પછી સામાયિક ચારિત્ર વિનાનાને છેદપ. ચારિત્ર (વડી દીક્ષા) આપી જ કેમ શકાય?
જવાબ : જે પિતા મુનિને જે ક્રોધ-માન જાગ્યાં છે તે સંજવલન કષાયના ઉદયથી પણ કેમ ન હોઈ શકે. સરાગ
