________________
૨૮
મુનિજીવનની બાળપોથી-૫
(૧૦) પરાવર્તિત દોષ સાધુને વહરાવવાની બુદ્ધિથી પિતાની વસ્તુને બીજા ગૃહસ્થની વસ્તુ સાથે અદલ બદલે કરે. આ દોષ પણ. પ્રામિત્યદોષની જેમ લૌકિક અને લેકેત્તર એમ બે પ્રકારે છે.
લૌકિકના વળી બે પ્રકાર છે. (i) લૌકિક તદુદ્રવ્ય (ii) લૌકિક અન્ય દ્રવ્ય.
| (i) કિક તદ્રવ્ય ખરાબ ઘી વગેરે આપી સુગંધીદાર સારું ઘી સાધુને વહેરાવવા માટે લેવું.
(ii) કિક અન્ય દ્રવ્ય કદર વગેરે આપીને સાધુને વહેરાવવા માટે ઊંચી જાતના ચોખા લેવા.
લોકેર પરાવર્તિત એટલે સાધુમાં પરસ્પર વસ્ત્રાદિની વસ્ત્રાદિ સાથે કે નવકારવાળી આદિ સાથે અદલાબદલી કરવી.
અહીં પણ કલેશાદિ થવા સંભવ હોવાથી ગુરુને વચ્ચે રાખીને અદલાબદલી કરી શકાય.
(૧૧) અભ્યાહુત સાધુને હરાવવા માટે સામેથી લાવેલો આહાર આ દષવાળો કહેવાય. આ આહાર જે જળમાર્ગેથી લાવવામાં આવે તે તેમાં અપકાયાદિ જેની વિરાધના થાય. કેઈ જલચર જીવ પકડી લે તે તે ગૃહસ્થનું મૃત્યુ પણ થાય, હડી ઊંધી પણ વળે વગેરે દે રહેલા છે. જે જમીનમાર્ગે લાવવામાં આવે તે ચાલતાં પગમાં કાંટા વગેરે.
