________________
મુનિજીવનની બાળપોથી-૫
૧૩૭.
લેવડાવીને અને વરસાદ બંધ થાય ત્યાંસુધી તેમાં જ મેલને તળિયે બેસવા દઈને, તથા તેટલા સમયમાં તે પાણીના બિંદુઓમાં કયાંક સંભવિત મિશ્રાને દૂર થવા દઈને અચિત્ત અને નિર્મળ થયેલા તે પાણીને સાધુએ પિતાના ભાજનમાં વહોરવું. અને તે જલદી સચિત્ત ન થાય તે માટે તેમાં ચૂને નાંખી દે. આ પરંપરા આજે નથી.
ઉપધિ ધોવાને ક્રમ ગુરુ-તપસ્વી-પ્લાન–નવદીક્ષિત અને પિતાની ઉપધિનું ક્રમશઃ પ્રક્ષાલન કરવું. તેમાં પણ યથાકૃત (જેવું મળ્યું હોય તેવુ), અ૬૫ પરિકર્મિત અને બહુ-પરિકર્મિતનું ક્રમશઃ પ્રક્ષાલન કરવું.
વસ્ત્રોને જોતાં-બેબીની જેમ ઝીંકવાં નહીં, ધેકાથી કુટવા નહીં પરંતુ હાથથી મસળીને જયણાપૂર્વક ધોવા. આખા કાયનું પ્રાયશ્ચિત્ત એક છઠું છે. અને અડધા કાયનું એક ઉપવાસ છે. ગુર્નાદિકને કાય હેય તે પણ તેનું પ્રાયશ્ચિત્ત તે કાય કાઢનારે માંગવું જોઈએ.
ઝેળી–૫ડલા-લૂણા થડાક પણ મેલા કે ચીકણા થાય તે તરત–વારંવાર–કાઢવા. અન્યથા જીવવિરાધના–રોગપ્રાપ્તિ શાસનહીલના થવાની શક્યતા છે.
વિશિષ્ટ કોટિના માણસો જેવા કે રાજકીય લોકો, પંડિત ડોકટરે અને શુદ્ધિપ્રેમી બ્રાહ્મણના સંપર્ક વખતે તે સાધુએ ચેખા કપડાં પહેરવા જરૂરી છે. અન્યથા શાસનહીલના થાય.
