________________
અહ
ભલી એ છાપરી,
એક જિ નિશ્ચિઉ મનિ હૂ,
રાય ભણ પરંધાન ભીલડી આપઇિ
પરવાન ચાલી તિહાં શય ભણત
એ
પદ
કુરવ
પરવાન દુઃખ મનિ કાંઇ ધરુ, પરિ
તણી
ભમર
ભાલ,
સીતા
સવા
પૃથ્વીપતિ રાજા હૂંઉ, કુરિ કમનકા કાંઇ
રાવણ કુઅર
લાખ
સુણ,
ગયા,
કીચક કારણ હણ્યા,
શ્રેણિ
સ’ધારિયા,
લેઈ
મેરુ પર્વત અ શીલ ખંડના વિ
ચેસ =
લેવી,
કર”,
કાજ
લેસિઇ
વાત
મદિર
પહેતા
કિસિ
પહૂંતી
પુરુષ
તે
तुड
ભીમ
પાપ
નહી
નરગા
એક
મહિ
કહૂ,
આંણ. ૧૮
વન
એઇ ઠાએ, કહુ’માએ. ૧૯
વન
રાયહ પાસે,
માતુ.
વન
કર્યું
લાગસ
ખાંધવ
આણ
ગયુ, યૂડિ પહૂતા હણ્યા, તેહનાં ફડિયાં ઈં
વિષયવિષથી કાંઇ ઘારિયાં, રાજા પણ અનેક પરિમૂવઉ કિર,
મૂઢ કિમઇ
આવાસ,
વાસ. ૧૭
વન
ન
ભાણ,
ચલઇ, પશ્ચિમ ઊગમ કરું, કહિ વાર” જાઈ પ્રાણ.
વન
માપ,
પાપ. ૨૧
વન
સય,
ભય.
વન
રામ,
નામ.
વન
ન યૂઝઈ,
ભૂ ઇ.
વન
૨૦
૨૨
૨૩
૨૪
૨૫
# અપ્રગટ મધ્યકાલીન કૃતિ
