________________
અડી સાવણ ભવ મેડ તેણુઇ નવ ખંડ નેપત્તિ
મહિમ‘ડલિ
ઝાઝા,
અન ઉપત્તિહિ
આઝા,
રાજા પ્રજા રાઉ સુખ
સહુ કે માંનઈ સાચા, વિત્ત છઈ રતિ વિદ્રવઈ કરઈ ર્ધાર લીલ સકાચા, સાભાગ ત્યાગ લઇ સકે! હુઇ પુણ્ય પ્રાપતિ પ્રામિત પલા, ભાંમુ વઈ બિહું ભલે ખારઇ
વરસરા માસ
ભલાં. ૩૦
નવલ તુર ગમ
નવલ
ત્રીયા
નવલ નેહ
નિ યુ
નવલ સીહ ભલ નશા હાકલ્યાં થિકીયેા સાહ કઈ ભાંમ
ટીંટુડી કરઈ ચાંચ ભરી જલ
ખિ
નવુ
નાનડી
રંગ
મત્રી
ટેક
અન
કાંમ
અડિઉ
વન
જિમ હુઇ લાલી સચણાં સરિસ એતાં ગાઢ
યારિ
અસવાર
ભાર હી
પુરુષ પરદેસી
મોન્ઝ
પાલીલી
અયાણુ, કિરાંણુ,
પઈલ,
એકેલુ,
·
જીઇ,
ન કીઈ.
સમુદ્રસ્યું વયર સ‘ભારિ,
મીચિથિં
આહિર
ડારિક,
ઉ મન પંખી જાણું,
યા
ગુરુડકી માહિરિ આપ ધનવંત સમુદ્તાએ ધૂ જીં સાંહમુ ય નમીઉસહી,
આયુ
પ્રખલ પૂરવા પખાળે,
ઈમ કહેઈ ભાંમ જે અગલાં તે
ઠાકુર ગુરુ ફાડ પુહમ મત્ર વિહાણ
છાયા
જલ,
કટ્ટર તેજ તુરંગ અવહે
ઉસર,
સરેાવર,
ફૂડ મત્રફલ કહૂમ સાઇખલ સુક્ક અસિદ્ધ વૈદ્ય ફ્રિજ અસત નગ નાણાંહિ નખરા, સાહ કહઈ ભાંમ સયણાં રિસ એતા પરિહરી પરા. ડાક ... હક્ક જામ તાંમ નીસાંણ ન વજ્રઈ, તાં મયગલ મય ઝર સીહ ભુજ પ્રાણુ ન સજ્જ ઇ,
અપ્રગટ મધ્યકાલીન કૃતિએ
નર ગંજયા જાઇ નહીં. ૩ર
૩૧
હુઇ હીણુ હીશુ પરિમલ,
લહર છેલ્લ
વૃષભ કૃષિ
૩૩
– પચાવન
