________________
નવકાર,
ચઉદ્યડુ પૂરવ માહિ જ સાર, પહિલ. રિ સમર પણિસુ ધમ્માધમ્મ વિચાર, જીણુહ જીવ તરઇ સંસાર. જીવહુ રક્ષા જે નર કર', સત્ય વણુ અન ́ ઊચરઈં, પરસ્ત્રી તણુ કરઇ પરિહાર, નિશ્ચ” તે તરસઈ સંસાર. ધમ્મ ધમ્મ પભણુઇ સુહુ કાઇ, ધમ્મ કરઈ પુણ વિરલુ કાઇ, ધર્મ તણુઉ જિણિ ખૂપ્સિઉ સાર, તિહુ નિ ક્રોધ નહી અહંકાર. ડૂંગર અલત” પેષઇ ગમાર, ચલણુહ હેઠે ન જાણુÙ સાર, પરનિંદ્યા નિરંતર કર‰, આપ બૂડ...તુ. વિ સમ ધર. જિસઉ કિ સાગરિ દ્વીસઇ નીર, તિસુ ધન યૌવન અથિર સરીર, પ્રતિષિ પ્રમાણઇ પેષં નર્યાણુ, તાઇ ન લાગઇસુહુ ગુરુ વણિ. ણિ સંસારિ સહૂચ ઇંદ્રિયાલ, ઘડિય માહિ જીવ પુડુચઇ કાલ, ન કઉ ધરમુ અવર તા કરઇ, કાલિ પાસિ તાણિઉ સંચરઇ. જીવ લેઈ જાઈ કિરતાર, વેસ નર દહઇ ઢંઢાર, જોડ તણુક વ્યાપાર, માણસ ફીટી થાઇ કાર. પત્ર અષત્ર નિતુ કરઇ ગમારું, પુત્ર કલત્ર પેાસઇ પરિવારુ, અંતકાલિ સહુ પાછઇ રહેઇ, નરગમાહિ દુખ ઇલુ સહઇ. ફૂડ કપટ કર ધનુ મેલતિ, પૃથ્વી ષણી મૂઢસા ત`તિ, પૃથ્વી હસી કરી ઇમ જુ ભણુઇ, ધન મૂ ધૂલિ મૂહિ એહ તણુઇ. અપ્રગટ મધ્યકાલીન કૃતિએ
ન
પ
ધર્માંધમ્મ વિચાર ચપઈ
=
3
७
.
૯
- સત્તર
