________________
ચંદનિ ભરીય કાલીય, મુંકીય સેજ બિછાહિ, ઇસઈ પ્રીય આવીઉ હીડલઈ હૂઆ ઉચ્છાહ, હસી હસી પૂછઉં વાતડી, પ્રીય સેજડી અઈઠ, સર્વસુ અતિ સમે સમ્યઉં, વિસરિઉ દકખ ઊબીઠ. ૩૩ કાંચે તણાં કસણ ગ્યાં ત્રટકઇ જિ ત્રુટી, ચાંપાં પદ્રયાં વાણિથિકાવિ ખૂટી હોઈ, ઘણુ હરષ હૂઉ તિવારઈ, સેજ મિલિ પ્રેત મ જિણિ વારઈ. ૩૪ સેલ કલા સરસ ચાંલુ હિણિ તુંવર જાણિ, ક્ષણિ એ કરઈણિ વિહાણિ એ સાચઈ એ કરિ વિહાણ ૩૫ રે કૂકડા વાસિમ ઈણિ રાતિઇ, સ્ત્રી જાગિ તી વિકરિ રે કરિ કાંઈ તાતિ, સુરા વિયેગ થિર મુંજ રથિ રાણ, લેઈસ મુજર દેશ પાણઉ. ૩૬ અધર બેલિ રંગીયા, મન અહા વા કંત, સહીયર માહિ રમતીહ રગિહિં ભીનલા દંત, રસીયાં સિ વધ્યાં રહિ, ભમર ભમી રસ લે. રસ કસ વેધ ન જાણતાં, તે નર જીવઈ કાંઈ. ૩૭ દિને દિને ગચ્છતિ નાથ ! યવન,
યભાય (?) નિત્ય યદિ શક્તિરસ્તિ તમ યદા યદા કે ખંડ સંનિધી, તિલોદકે સાધ્યમોદકુભમ. ૩૮ ગેરીએ વાલંભ બે રમઇ કઇ નવેરા ભોગ, અણહિલવાડા પુર પાટણિ વસઈ તિ વેધીયા લોક, વિરહિ વસંત સો આવી6, ફાગુણિ તરુ સિંગાઈ, રાજ કરુ રસીયું ઘણું, સરસતિ તણાં પસાઈ. ૩૯ છે વિરહ દેસાઉરી ફાગુ વસંત સમાપ્ત છે
અપ્રગટ મધ્યકાલીન કતિઓ
