________________
૩૬૦
શ્રીચંદ્ર કેવલીનો રાસ
નિમિત્તિક અવધૂતની, વાત કહી સવિ તેહ; ચિતાજતુગૃહ કષ્ટથી, રાખ્યો તેણે કરી નેહ. ૬ નિષ્કારણ ઉપગારીઓ, નિઃસ્પૃહમાં શિરદાર; તેહને કાંઈ ન કરી શક્યો, પ્રીતિ ભક્તિ ઉપગાર. ૭ 'સાસ પહેલાં સાંભરે, તે નૈમિત્તિક રાય; એહવો હું નિભંગીઓ, જે રત્ન તે અમથી જાય. ૮ એ સઘળાં સુખ પામીયાં, પ્રિયા સુત મેલણ રૂપ; એ સવિ તસ ઉપગારડો, કહ્યું કેતા ગુણ રૂપ. ૯ એમ આત્માને નિંદતો, પ્રતાપસિંહ ભૂપાલ; તવ શ્રીચંદ્ર કાંઈક હસી, બોલે વચન રસાલ. ૧૦ રાજાની ઘરતીએ રહે, સાથે તપ જપ યોગ; તેહને જે ઉપગારડો, કરવો તે શું લોગ. ૧૧ કહે રાજા તે સાચું છે, પણ તે બેપરવાહ; એહવાના ગુણ સમરતાં, પસરે પુદ્દવિ ઉત્સાહ. ૧૨ પણ આપણી શક્તિ ભક્તિમાં, તે ખામી કહેવાય; ઉપકૃતિ જે ન કરી શકે, તસ ગુણ અહિલે જાય. ૧૩ જેમ લૌકિકમાં દેખીએ, તંતુ ગ્રહી ઇંદુ નમંત; તેમ આપાતણી શક્તિથી, ભક્તિ કરે તે સંત. ૧૪ એમ કહી નસાસો કરે, કિહાં તે દુર્લભ રત્ન; આવી મળવો ભાગ્યથી, જેમ દુર્ગતિ મણિરત્ન. ૧૫ કહી અહિનાણ જણાવીઓ, આપોપું તેણી વાર; તાતજી તુજ પ્રસાદથી, હર્ષો ભૂપ અપાર. ૧૬
|| ઢાળ સત્તરમી .
(ઘન ઘન શ્રી ઋષિરાય અનાથી–એ દેશી) હવે તે વાત મૂકીને આપે, સારી વસ્તુ ને રયણાંજી; યથાઉચિત જાણીને શ્રીચંદ્ર, પહેરાવે સવિ સયણાજી. ૧ સજ્જનનો મેળાવો હોવે, પૂરવ પુણ્ય સંયોગેજી; તરસ્યાને જેમ શીત સુધારસ, પાન પરે મન રંગેજી. સ. ૨
૧. ચિતા અને લાક્ષાગૃહ ૨. શ્વાસ ૩. એળે
