________________
ખંડ ૪ / ઢાળ ૧૧
૩૩૩ રત્નચૂલા રોતી કહે, પિયુનો પાલવ ઝાલી; મદનાને વળી તુમ તણો, વિરુઈ વેદન ટાળી. ૧૭ અમને રહેવું નવિ ઘટે, આવીશું તુમ સાથ; પતિવ્રતાને પતિ સમી, અવર ન બોલી “આથ. ૧૮ કહે શ્રીચંદ્ર સવિ તે ખરું, પતિ કહ્યું કરે તે પ્રમાણ; અવધિ કહી જેમ તેમ કરી, તિહાં રાખી દેઈ પાણિ. ૧૯ દીધું મન લીધું વયણ, સીધું જાણી કાજ; કીધું નિજ મનમાનીયું, પીધું જેમ મધુ ગજરાજ. ૨૦
!! ઢાળ અગિયારમી II
(આસણરા યોગી-એ દેશી) શીખ લેઈને શ્રીચંદ્ર ચાલ્યા, ખગી પ્રમુખ પાછા વાળ્યા હો;
હોજો તમને વારુ. આવ્યા તેહ વડે જિહાં સૂતા, સજ્જિત રથ સંયુત્તા હો. હો. ૧ ચાલે કનકપુર નગર ઉદ્દેશી, શુભદેશી વળી શુભવેશી હો; હોડ પથી વાત કરે માંહોમાંહે, ગહી ગહી નિજ ભુજ માંહોમાંહે હો. હો. ૨ જાતાં જાતાં અટવી આવી, દીઠી રુદ્રપુરી ચિત્ત ભાવી હો; હોય તિહાં ઉપવનમાં જઈ બેઠા, તિહાં બહુ જનને દીઠા હો. હોટ ૩ તેહ નગરનો નાયક પેખ્યો, ગજ રથ તરંગે લેખ્યો હો; હો એક પાસે ચય અનલ વિહૂણી, તસ પાસે એક કની દૂણી હો. હોટ ૪ દુઃખે પડી હૃદયમાં ભીડી, જેમ વ્યંજન માથે મીંડી હો; હો. એક પાસે અદ્ભત નર બાંધ્યો, તલારે તેને સાંધ્યો હો. હો૫ તે દેખી રથ શ્રીચંદ્ર રાખે, તરુતલે એ શું મુખ ભાખે હો; હો વનપાલકને શ્રીચંદ્ર પૂછે, એ પ્રબંઘ કહો શું છે હો. હો. ૬ તે કહે સંત શિરોમણિ નિસુણો, રુદ્રપલ્લી નગરી એ પભણો હો હો. વજસિંહ છે તેહનો રાજા, ક્ષેમવતી પ્રિયા તસ તાજા હો. હો૭ પુત્રી હંસાવલી છે એહવે, શેષ સંબંઘ કહે જેહવે હો હો. તેહવે કુમર રથ અદ્ભૂત જાણી, મૂક્યો સચિવ કહે વાણી હો. હો. ૮ એહવે હરિબંદુ અંગદ આવ્યો, દેખી શ્રીચંદ્રને સુખ પાવ્યો હો; હો. ઓળખીને તેહનો યશ બોલે, કોઈ નહીં શ્રીચંદ્ર તોલે હો. હો. ૯
૧ પૂંજી, ઘન ૨. વડ નીચે ૩. અગ્નિ વગરની ચિતા ૪. દુઃખી
