________________
ખંડ ૪ / ઢાળ ૩૭
ચોરીમાંહે એહવું દુ:ખ દેખી, હાહા૨વ બેઠુ પક્ષે જી, પતિ સંસ્કાર અગ્નિમાં કીઘો, સ્વયંવર લોક સમક્ષે જી. ૧૪ વિલપંતી રોતી તે લક્ષ્મણા, નિરખી જનક એમ ભાસે જી, મરણ ઉપર કાંઈ જોર ન ચાલે, ચક્રી શક્રાદિ વિણાસે જી, કિશલય દલ કોમલ આપણ સત, તેહનું ઇહાં શું ચારો જી, એમ જાણીને વત્સે સુલક્ષણે, શોક સંતાપ નિવારો જી. ૧૫ ઘી૨૫ણું કરો મનમાં પુત્રી! એ વિધવા તન આવ્યું જી, સકલ દુરિત દૌર્ભાગ્યનું સ્થાનક, અપમંગલ એ પાવ્યું જી, સવિ સાંસારિક કામમાંહેથી, લેખે કાઢી નાખી જી, સાસર પીયર બિહુ ઠામે તે, બૃદવલી કરીને ભાખી જી. ૧૬ તે ભણી ચિત્ત પ્રસન્ન કરીને, નિજ કૃત કર્મ અહિયાસો જી, દાન દીઓ ને જિનવર અર્ચો, ખરચો ઘન સુખ વાસો જી, વિધવા પ્રોષિતપતિક સતીને, ભણવું શાસ્ત્રનું સુણવું જી, સંગતિ સુશીલ સમણીની કીજે, એહ જ ચિત્તમાં સુણવું જી. ૧૭ જિનમત કુશલ જે વૃદ્ધ કંચુકી નર, તેહની પાસે થાપી જી, લક્ષ્મણાને ગૃહીધર્મે જોડી, કોડી ગમે ધન આપી જી, અન્ય દિને તસ નયરે આવ્યા, જિનભૂષણ જિનરાયા જી, સમવસ૨ણ કીધું તિહાં દેવે, પરષદ બાર સુહાયા જી. ૧૮ ધર્મદેશના નિરુપમ ભાખે, તિહાં નરેન્દ્ર પણ આવે જી, ઉદ્યાનપાલકે વધાવ્યો તે, વધામણી બહુ પાવે જી, સર્વ ઋદ્ધિ સવિ સયણે સંયુત, વિધિશું ત્રિગડે પેસે જી, ત્રિ પ્રદક્ષિણ પંચાંગ નમીને, વિઘિણું સ્તવતો બેસે જી. ૧૯ ( રાગ ભૈરવ )
તું જયો તું જયો, તું હી જિનરાજ રે; તુમ થકી રાવિ સરે, ભવિકનાં કાજ રે. તું અસુર સુર વિસર નર, કિન્નર આલિ રે; ચરણરજ તાહરી, કરે નિજ ભાલ ૨ે. તું ૧ મોહ સંદોહ તમ, તિમિર સંભાર રે; દૂર હોયે તુમ દર્શન દિનકાર ૨ે. તું ૨
૧. અળખામણી ૨. સહન કરો ૩. શ્રમણીની, સાધ્વીની
૪૩૧
