________________
ખંડ ૪ / ઢાળ ૩૩
સંશય ૨૪ સમીર, ભવ દવ ૧ઉલ્થવણ ની૨, કુમતિ મહી સારસીર, મેરુ ગિરિ ધીર હૈ; કરુણ ૨સ ખી૨ નીર, નિધિ ઋદ્ધિ સિદ્ઘિ કોટીર, સંયમ રસાલ કી, તુંહી વીર હીર હૈ. જય૦૪ ઘન ધન તોરી માય, ધન ધન તુજ તાય,
જેણે ઉયરી તુંહી જાય, તિહુઅણ ભાવ હૈ; જ્ઞાનવિમલ ગુણ ગાય, મુજ મન તુંહી સુહાય, નામે નવ નિધિ થાય, એસે મુનિરાય હૈ. જય૦૫ || પૂર્વ ઢાળ ||
૪૧૭
સુર સુરીના સમુદાય, એમ સ્તવી નિજ ઠામે જાય હો. ધ૦૧૨ દિનકર પરે નવ નવ ખેતે, વિચરે મુનિ અતિ અપ્રમત્તે હો. ઘ૦૧૩ નિજ ગોવચ કીરણ સંભાળે, ભવિ કમલને બોધન ઘારે હો. ઘ૦૧૪ જ્ઞાનવિમલ ગુણે પડિબોહે, સવિ ભવિયણનાં મન મોહે હો. ધ૦૧પ || દોહા |
હવે ગૌતમ પૂછે ઇશ્યૂ, વંદી શ્રીજિનવીર; સુલભબોધિ એ કિમ થયો, જાતિસમરણ ઘીર. ૧ તવ ભાખે શ્રી વીરજી, પૂરવ ભવે એ સાધુ; સમ તૃણ-મણિ કંચનદૃષદ,સુખસંયમનિરાબાધ. ૨
તેણે એક દિન અનાભોગથી, વચન તણો કર્યો દંડ; તે પ્રાયશ્ચિત્ત આદર્યું, કર્યો અભિગ્રહ ચંડ. ૩ મૌનવ્રત કર્યું તેહણે, જિહાં સાવદ્ય વચન ભયેણ; આરાધી સંયમ ગુણે, પ્રથમ કલ્પ સુરસેણ. ૪ તિહાંથી ચવીને મંત્રીસુત, થયો શીલસન્નાહ; સુલભબોહી જાઈસરો, મહાનુભાવ અથાહ. ૫ સયંબુદ્ધ સુર સાન્નિધ્યે, લેવે સંયમ ભાર; અવધિજ્ઞાની ઉત્તમ ગુણે, ૫૨વ૨ીઓ પરિવાર. ૬ પરિમિત આયુ નિજ તણું, જાણીને મુનિરાય; અજિતાદિક જિને પાવિયો, સમેતશૈલે જાય. ૭
૧ ઓલવવા માટે ૨.૫થ્થર
