________________
ખંડ ૨ | ઢાળ ૬ ચંદ્રવતી નૃપની ભત્રીજી, શુભગાંગ રાયની રાણી રે; કુમર અછે વામાંગ મનોહર, તસ બેની બિહુ ગુણખાણી રે. એમ. ૩૧ શશિકળા ચંદ્રકળા નામે છે, રૂ૫ લાવણ્યની શાલા રે; રત્નપુરેશ મહામલ્લ નૃપને, પરણાવી છે રસાલા રે. એમ. ૩૨ ચંદ્રકળા બીજી લઘુ કન્યા, રૂપ ગુણે સવિ નારી રે; અઘરીકૃત છે એ માતુલ ગેહે, મેલી એમ નિરઘારી રે. એમ. ૩૩ સાઘુ વચન પૂર્વે સાંભળીયું, જોશી જાણે ભાખ્યું રે; રાજાધિરાજના પત્ની હોશે, જન્મવેલા ઇમ દાખ્યું રે. એમ. ૩૪ સૂર્યવતીને સુત જે હોશે, તસ પટરાણી થાશે રે; ઇતિ નિમિત્ત વચન આજ લગે, મળ્યું ન હવે જણાશે રે. એમ. ૩૫ સૂર્યવતીને પુત્રની ઇચ્છા, આજ લગે ન પુરાણી રે; અને સ્વપ્ન શુભગાંગને ભાખ્યું, કુલદેવીએ એમ વાણી રે. એમ. ૩૬ મોકલજો માતુલ ઘર એહને, તુરત હોશે વિવાહ રે; તે કુલદેવી વયણ કરેવા, આણી છે ઉચ્છાહે રે;
જ્ઞાનવિમલ કહે તાહે રે. એમ. ૩૭
|દોહા . માતા ને ભાઈ બિહુ, દીપવતી વામાંગ; પાંચસેં પાંચસે ગજ તુરી, આણ્યા સાથે ઉત્તગ. ૧ ‘કર-મૂકાવણ દેશે, અવર વળી બહુ આથ; માઉલ પણ બહુ દાયજો, દેશે તેહને સાથ. ૨ તે પદ્મિનીની શાટિકા, જિહાં ભમરા ગુજંત;
ક્યા માટે મેં કહ્યું, મૂલ થકી વૃત્તાંત. ૩ પણ એ વાતાં વાત છે, કિહાં સૂર્યવતીને પુત્ર; સંભાવના પણ મને નથી, કિમ વસશે ઘર સૂત્ર. ૪ અથવા વિધિવ્યાપારનો, પાર ન પામે કોય; જે મન ના ચિંતી શકે, તુરત માંહે કરે સોય. ૫ ૧. જાણકાર (જ્ઞાની) જોષીએ ૨. હસ્તમેળાપ છોડતી વખતે ૩. અર્થ, ઘન ૪ સાડી ૫. પ્રારબ્ધ
શ્રી. ૭]
