________________
૫૪
શ્રીચંદ્ર કેવલીનો રાસ હું તિર્યંચણી ને વળી પંખણી, લાખેણી તુમ સેવા; પામીએ તો એ અનોપમ ભાગ્યે, જિમ ભૂખ્યાં વર મેવા. પ્રભુ ૬ ભવ ભવ તાહરી આણા સુરગવી, હોજો અવિચળ ભાવે; તેહથી ગોરસ સમકિત સૂવું, જ્ઞાન ને ચરણ જમાવે. પ્રભુ ૭ જિમ વૃત આપસ્વભાવે નિર્મળ, રસ શોધ્યો કહ્યો ન જાવે; તિમ તુમ હેતે નિજ સ્વરૂપ તે, નિરાવરણ પ્રગટાવે. પ્રભુ ૮ ઇંદ્ર અનંતા જો સમકાલે, ભક્તિ કરે જો કબેહી; તો પણ પ્રભુગુણ સમતા નાવે, તો હું તિર્યંચણી કહી. પ્રભુત્ર ૯ સારિકા એણી પરે આદિ દેવની, ગુણથુતિ કરવા લાગી; સહુ પ્રશંસે જુઓ એ અચરિજ, જ્ઞાનવિમલ મતિ જાગી.પ્રભ૦૧૦
ઇતિ સારિકાકૃત સ્તુતિ
| | દોહા II વિધિશું નાહી વાવમાં, કરી ચંચૂપુટ શુદ્ધ; મંગળ આઠ ભરે તિહાં, મુક્તાફળે વિશુદ્ધ. ૧ પગર કુસુમનો તિહાં ભરે, ધૂપદીપનાં પાત્ર; ભરે અબીરશું મૃગમદે, નવરાવે વળી સ્નાત્ર. ૨ પાવન કરે કર્મમળથકી, જન્મ જરા ને મરણ; જેહથી જાયે તે કહી, પૂજા અર્થ પ્રવીણ. ૩ એમ પૂજા અર્ચા કરી, પાછે પગે વળે જામ; જિનમુખ સામું જોવતી, કરતી બહુત પ્રણામ. ૪ .
!! ઢાળ સત્તરમી II (રાગ આશાવરી–જિનવરશું મેરો મન લીનોએ દેશી) સારિકાએ તિહાં કર્મ સંયોગે, કુમરને નયણે નિરખ્યો રી; સુભગભાગ્ય ગુણનિથિ નિજકર વિધિ, નીપાયો હરિ સરિખો રી. ૧ આતમ ભાવ તણી ગતિ વિષમી, કુણહી કહી ન જાવે રી; કર્મ શુભાશુભ સમયે સમયે, બાંધે પરિણતિ આવે રી. આ ૨ સારિકા ફરી શ્રીજિનને ચરણે, આવી એણી પર ભાષે રી; ગાઢ સ્વરે જન્માંતરે ભર્તા, એ હોજો કહે સહુ સાખે રી. આ૩
