________________
૨૭૯
ખંડ ૩ | ઢાળ ૨૭
| | દોહા II. એણી પરે બહુ વિઘ હર્ષના, પસર્યા અધિક આણંદ; શ્રીચંદ્ર ગુણચંદ્ર બેહુ લ્યા, જિમ મધુ માસ માકંદ. ૧ જ્ઞાન ગોષ્ઠીરસ રંગમાં, જાતો ન જાણે કાલ;
એહિજ ઉત્તમ સંગનો, ફળ સાક્ષાત વિશાલ. ૨ यतः-गीतनादविनोदेन, कालो गच्छति धीमतां ।
व्यसनेन हि मूर्खाणां, निद्रया कलहेन च ॥१॥ ભાવાર્થ-બુદ્ધિમાનનો કાલ ગીત, નાદ અને વિનોદે કરી જાય છે અને મૂર્ખનો કાલ વ્યસને કરી, નિદ્રાએ કરી અને કલહે કરીને જાય છે.
|| ઢાળ સત્તાવીશમી ..
(રાગ ઘન્યાશ્રી-દેશી કડખાની) આતમા હિત કરી ધૈર્ય ઘરી ઘર્મ કરી;
કર્મના મર્મની કોડિ ભાંજે; સકળ સુખ અનુસરે પ્રાણીઓ ભવ તરે;
ઘર્મ ભવ તરણનો પ્રવર જહાજે. આ૦૧ ઘર્મ તે ત્રિજગનો એક આઘાર છે;
સદુપયોગ કર્યો ઘર્મ તારે; ઘર્મ તે દ્રવ્ય ને ભાવના યોગથી;
અશુભ સવિ હેલ માત્રે નિવારે. આ૦૨ સંત તે સત્ય કરી ઘર્મને સહે;
ઘર્મ તે સંત આઘાર કહીએ; એમ અન્યોન્ય આશ્રય થકી ઘર્મની;
વાસનાએ કર્મની કોડિ દહીએ. આ૦૩ ઘર્મનું મૂલ તે પરમ સંતોષ છે;
વિષય જયથી સદા તેહ થાવે; વિષયની જય હોયે તપ અને દાનથી;
તેહ અનિદાન નિર્જર કહાવે. આ૦૪ તેહ તપ કીઘલો પૂર્વ ભવ નિર્મલો;
આંબિલ વર્બમાનાભિધાનો;
