________________
ખંડ ૩ | ઢળ. ૨૧
૨૫૧ સાર એહ છે તત્ત્વવિચાર, સાંભળીને વિરમીએ સાર; તે કહે સ્વામી હિતકર દાખો, શંક ન કાંઈ મનમાં રાખો. જી૨૦
|| સોરઠા ||. કહે શ્રીચંદ્રકુમાર, તેડો ચોવટીયા વડા; ગામમાંહે જે ચાર, હિત આણીને હેજશું. ૧ દાણીઘરશું ભાર, સઘળું એ માઠું અછે; પણ લોકોત્તર દ્રવ્ય, તે હરણથી નરકે ગછે. ૨ લૌકિકમાંહે એમ, દેણું કાંઈ ન ભંજીએ; કરી મસકતી જેમ તેમ, દીજે તો ક્યાંય ન ગંજીએ. ૩ દેવ જ્ઞાન ગુરુ ખેત્ર, એ જગમાં મોટાં કહ્યાં; સાધારણ પણ તેમ, તેહનું ઋણ નવિ રાખીએ. ૪ દૂષણ મોટાં તાસ, શાસ્ત્રમાંહે બોલ્યાં અછે; જેમ પામ્યો સંકાશ, શ્રાવક ચરિત્ર જો મન રુચે. ૫ તે કહે દાખો તેહ, જેણી પરે જામ્યો હોયે તુમો; કિમ થયો દુ:ખનો ગેહ, કિમ છૂટો સુખીયો થયો. ૬ દાખે તે સંબંઘ, કુમર તેહને આગળે; માંહે જ્ઞાનાદિ પ્રબંઘ, દ્રષ્ટાંતે તસ દાખવા. ૭
I ઢાળ એકવીસમી | . (શારદ બુઘદાયી–એ દેશી) ગંધલાવતી નયરીએ, સમ્યગ્દર્શને શુદ્ધ, સુગ્રહિત બાર વ્રત, ક્રિયા ભાવિત બુદ્ધ; જીવાજીવાદિક, તત્ત્વવિચારનો જાણ,
ઉભય કાલે આવશ્યક, કરતો ભાવ પ્રમાણ. આણ વહે જિનની વિધિ દેતો, તપ કરતો સંતોષી, વિશ્વાસાયતન સકળ લોકને, સાત ખેત્રે પુણ્યપોષી, શ્રાવક સુત શ્રાવક ગુણ ભરિયો, સંકાશ નામે કહીએ, કહેણીયે રહેવે પરને કહેવે, સાવઘાન તે લહીએ. ૧
તસ નયરે ચૈત્ય છે, શક્રાવતાર ઇતિ નામ, તિહાં આવે બહુ જન, યાત્રા તીરથ કામ;
