________________
ખંડ ૩ | ઢાળ ૧૪
૨ ૧૯
નિશીથ સમયે યોગી કહે ઇશ્ય, સાંભળ વીર કોટીર; રાવ ઉત્તર દિશિ વડ એક મહંત છે, તિહાં મૃત છે એક ચોર. રા.વા.૧૯ શાખાલંબિત મૃતક ઇહાં આણવું, જેમ હોયે કારજ સિદ્ધ; રાવ તેહ વચન અંગીકરી તિહાં ગયો, સાહસથી હોયે સિદ્ધિ. રાવ્વા ૨૦ તિહાં વટ ઉપર ચઢી શબને ગ્રહી, અસિએ છેદી તે બંઘ; રાવ વટથી હેઠું શબ તે નાખિયું, ફરી વળગું વટ ખંઘ. રા.વા.૨૧ પુનરપિ વટ ઉપર ચઢી સાહસી, બંધન છેદીને લીઘ; રાત્રે અચરિજ પામી મૃતક કરે ગ્રહી, ઉતરીયો ઘરી ધૈર્યરા.
પ્રતિજ્ઞા પૂરણ કીઘ. રા.વા.૨૨ કેવારે ખાંધે કેવારે હાથમાં, પથે આણે તે ઠામ; રાવ અટ્ટહાસ્ય કરી એ હવે બોલીયું, શબતેણે સમયે ઉદ્દામ. રા.વા.૨૩ રે પ્રવીણ! તું નરપતિ પુત્ર છે, એક કથા સંભળાવ; રાવ એમ સાંભળીને મૌન ઘરી રહ્યો, કુમર તે અચરિજ પાવ. રાવ્વા ૨૪ શબ હે જો તું હુંકારો દીએ, તો કહું હું એક વાત; રાત્રે પદ્માવતીની લૌકિક જે અછે, દાખું તસ અવદાત. રાવા૨પ ક્ષિતિપ્રતિષ્ઠિત નાયરનો રાજીઓ, સુત ગુણસુંદરસાર; રાવ સુબુધિ સચિવ છે તેહનો ગુણનીલો, પ્રીતિ પરમ સુખકાર. રાવા.૨૬ વક્રવાજી યોગેથી નીસર્યા, પહોંતા મહા અટવીમાંહે; રાવ તૃષાક્રાંત થયે સર એક પામીયા, પાલે યક્ષાયતન માંહે. રાવા૨૭ તે જળપાન કરી મંત્રી થયો, અશ્વનો રક્ષક તામ; રાવ નૃપસુત સરોવરે ક્રીડા કારણે, ગયો પર તટ સુખધામ. રાવા.૨૮ તિહાં ક્રીડંતી નિરખે કન્યકા, કર ઝાળ્યું એક પદ્મ; રાવ નૃપસુત દેખી પદ્મને ફરસીયું, ક્રમદંત શ્રત સા. રાવા.૨૯ સંજ્ઞા કરી એમ વેગે હર્ષશું, સા પહોંતી નિજ ઠામ; રાત્ર કુમરે તે સવિ સચિવને દાખવ્યું, શ્યો એહનો ઇતમામ. રાવા ૩૦ મંત્રીએ નિજ બુદ્ધે તે અટકળ્યું, કહે સુણો એહનો મર્મ; રાત્રે દંતા નામે નયર તે જાણીએ, નામે પદ્માવતી શર્મ. રાવા ૩૧
૧. ક્યારેક ૨. વક્ર વિથ પામેલો ઘોડો ૩. કાન
