________________
ખંડ ૩ ઢાળ ૬
૧૮૧
ઘન ઉપાય કરી મેલીએ રે, ઘનથી હોયે સવિ કામ; મ0 અવગુણ પણ ગુણ કરી લીએ રે, જગમાં મોહન દામ. મ૦ ૩૩ કુરૂપ રૂપ નિર્ગુણ ગુણી રે, પ્રાયે ચિંતિત થાય; મ0 લોક તણો વ્યવહાર છે રે, પ્રાયે એમ કહાય. મ૦ ૩૪ કપટ થકી સવિ સંપજે રે, નિસુણી એહ વચન્ન; મ0 જેમ તુજને મેળાવડો રે, થાશે તેમ મન પ્રસન્ન. મ. ૩૫ જ્ઞાનવિમળ મતિને બળે રે, હોશે તારું કામ; મ. હું પણ પરિચર્યા કરું રે, સેવક પરે રહી ઘામ. મ. ૩૬
| દોહા || દ્રવ્ય ગ્રહીને અતિ ઘણું, કરી નગરમાં વાસ; તું કુમાર છાનો રહે, હું છું તાહરી પાસ. ૧ તેણી પરે હું વરતીશ તિહાં, નૃપ જાણશે એમ; શ્રીચંદ્ર કુમાર છાનો અછે, તવ ઉપજશે પ્રેમ. ૨ ભાગ્ય હશે જો તાહરું, ન ચલશે કર્મનું જોર; તે નિસુણી હર્ષિત થયો, જેમ ચકવાને ભોર. ૩ તેણે સઘળું તેમજ કર્યું, ‘સાત ભૂમિ ઘર લીધ; મદન રહ્યો તસ અંતરે, કુમારે કારજ કીઘ. ૪ ઉચિત દાન તેહવાં દીએ, મેળે સજ્જનની ગોઠ; વાત ચિત્ત સવિ કુમર તે, દાખે ઉપજે તૂઠ. ૫ મંત્રી સામેતાદિક સવે, યાતાયાત કરેવ; તું મૌની યોગી પરે, રહેજે ઇહાં સ્વયમેવ. ૬ નિજ ચાતુર્ય ગુણે કરી, રંપું આખું શહેર; ભૂપ મંત્રી કન્યાદિકા, કરે સવિ ખહેર મહેર. ૭ ભૂપે ઘણો આગ્રહ કરી, મનાવિયો વિવાહ, જાણે શ્રીચંદ્ર આવીયા, છાના નગરી માંહ. ૮ શણગારી સઘળી પુરી, લોક તણે મન હર્ષ;
સામગ્રી સવિ મેળવી, વિવાહના ઉત્કર્ષ. ૯ ૧. સવાર, પ્રાતઃકાલ ૨. સાત માળનું
:
