________________
૧૫૦
શ્રીચંદ્ર કેવલીનો રાસ
ત્રુટક ભમે પુરમાં ચોર ગ્રહવા, આપ ઘર ખાલી કરી, તવ ચોર આવ્યો કાંઈ ન દીઠું, ગ્રહી મુજને આકરી; વચ્ચે કરી કર આણ્ય બાંઘી, ખંઘે કરી ઇહાં લાવીયો, રોષે કરી અવર ઘરમાં, દ્રવ્ય કાંઈ ન પાવીયો. ૧૪
ચાલ ચોર ભાષે રે, હું રત્નાકર નામ છું, તે દિનથી રે, એકલડી ઇણે ઠામ છું; અરે બાંઘવ રે, અવર કાંઈ જાણું નહીં, એ તસ્કર રે દ્રશ્ય અદ્રશ્ય હોયે કિહાં કહીં. ૧૫
ત્રુટક કિહાંયે ગયો છે નિશા શેષ, ફિરી ઇહાં તે આવશે, એમ દિન થયા ત્રણ આજ મુજને, ન જાણું શું થાવશે; પણ બાળપુત્ર વિયોગ મુજને, હૃદયમાં ખટકે ઘણું, હવે તમે કોણ કિહાંથી આવ્યા, મુજ ભાગ્યથી કહો તે સુણું. ૧૬
ચાલ કહે કાપડી રે, હું વિદેશી પંથી અછું, મન ભાવે રે, જિહાં રુચે તિહાં રહું ગછું; એમ નિસુણી રે, કહે તું ઘર્મબાંધવ સહી, બાંધી મોક્ષનું રે, ફળ મોટું બોલ્યું સહી. ૧૭
| ગુટક સહી માહો બંધુ જાણું, જે વિયોગ પતિ સુત તણો, તેહભંજો આજ મારે, બહેન મુજને કરી ગણો; દરી માંહેથી તેહ કાઢી, શિલા ફરીને દ્રઢ કરી, અનુક્રમે તેહને નગર આણી, મેળવી તે સુંદરી. ૧૮
ચાલ
તસ કંતે રે, સત્ત્વ પ્રશંસું તેહનું, શિવમતીએ રે, ભક્તિ કરે હિત જેહનું; બહુ આપે રે, કંચન પ્રમુખ તે નવિ લીએ,
ઉપકૃતિ કરી રે, ફરી વંછે તે *નંદીએ. ૧૯ ૧. મોંઢું ૨. ભાંગો ૩. વગેરે ૪. નિંદીએ
